Ιδιαίτερο ενδιαφέρον, έχει η συνέντευξη του Δημάρχου Πρέβεζας Χρήστου Μπαίλη που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα EUROBUSINESS. Στο επίκεντρο η
αξιοποίηση του Αμβρακικού και των μεγάλων έργων υποδομής.Ο δήμαρχος της Πρέβεζας, Χρήστος Μπαΐλης, μιλά για την
αξιοποίηση του Αμβρακικού, τα μεγάλα αρδευτικά έργα και τα άλλα έργα υποδομής
Τέσσερις τετραετίες δήμαρχος, ο Χρήστος Μπαΐλης είναι από
αυτούς που έχουν προτείνει, έχουν ακούσει και έχουν δει αρκετά για το πώς
εξελίσσεται στην Πρέβεζα ο πρωτογενής τομέας. Οπως λέει, «μπορεί τα λόγια που
ακούσαμε να μην ήταν όλα ψέματα, ήταν όμως μεγάλα». Και όντως για την περιοχή
της Πρέβεζας από το 1982 η αξιοποίηση του Αμβρακικού, τα μεγάλα αρδευτικά έργα
και τα άλλα έργα υποδομής κάπως προχώρησαν, αλλά ακόμη... υπάρχει πολύς δρόμος…
Πώς μπορεί να γίνει
ανταγωνιστικός ο πρωτογενής τομέας στην Πρέβεζα και, κατ’ επέκταση, στην
Ηπειρο;
Πριν από λίγες μέρες ένας νεαρός που ασχολείται με τη
γεωργία ακριβείας μου είπε ότι στην Αμερική δοκιμάζουν να ρίξουν στην παραγωγή
τρακτέρ χωρίς οδηγό. Δεν ξέρω αν κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει άμεσα, εκείνο που
ξέρω είναι ότι εμείς ως χώρα και ως περιοχή ούτε στα καλύτερα όνειρά μας δεν
μπορούμε να φανταστούμε κάτι τέτοιο. Οπότε ο ανταγωνισμός είναι μια σύνθετη
έννοια. Όχι, εμείς -προς το παρόν- δεν μπορούμε να επενδύσουμε σε κάτι τόσο
προωθημένο. Μπορούμε, όμως, να δούμε τι θα γίνει, επιτέλους, με τα μεγάλα
αρδευτικά που να καλύπτουν το σύνολο της περιοχής. Δεν γίνεται γεωργία χωρίς
νερό. Ούτε χωρίς δρόμους. Δεν γίνεται κτηνοτροφία χωρίς οργάνωση των
βοσκοτόπων... Ας ξεκινήσουμε από τα θεμέλια. Σε αυτά ίσως βρούμε και τη λύση
στο πρόβλημα του κόστους παραγωγής σε συνδυασμό και με άλλες κινήσεις...
Πολλοί είχαν
αναδείξει τον Αμβρακικό ως το μεγάλο πρόβλημα της περιοχής.
Καλές οι ευχές και οι μεγαλόστομες διακηρύξεις. Ο Αμβρακικός
είναι ένα οικοσύστημα που μπορεί να δώσει ζωή σε Πρέβεζα, Αρτα και
Αιτωλοακαρνανία. Δυστυχώς, ακόμα και σήμερα μιλάμε για ρύπανση, για μείωση των
αλιευμάτων, για μεγάλες ελλείψεις σε οργανωτικό επίπεδο για την ανάπτυξη του
οικοτουρισμού. Ευκαιρίες χάθηκαν πολλές. Οι πολιτικοί πολλές φορές ήρθαν στην
Πρέβεζα. Οι τοπικοί παράγοντες με κοινές θέσεις ανέδειξαν το πρόβλημα.
Πρότειναν λύσεις... Οι πολιτικοί, ωστόσο, μετά την... ψαροφαγία και τα μεγάλα
λόγια, έφυγαν αφήνοντας πίσω όλους εμάς να ελπίζουμε. Ε, με την ελπίδα μείναμε,
αφού παρεμβάσεις ουσίας δεν έγιναν...
Οι νέοι θέλουν να
επενδύσουν στον πρωτογενή τομέα;
Οι νέοι άνθρωποι και θέλουν να επενδύσουν και όρεξη έχουν.
Ομως πώς μπορούν να αλλάξουν ζωή όταν δεν έχουν εκπαίδευση, όταν δεν τους
παρέχονται σήμερα τα βασικά, όταν τα χρηματοδοτικά εργαλεία δεν επαρκούν; Πώς,
για παράδειγμα, θα γίνει κάποιος κτηνοτρόφος όταν δεν έχει το κεφάλαιο, δεν
έχει στήριξη και γνώσεις; Αλλά και εκτός αυτού, πώς θα ζήσει ένας νέος άνθρωπος
σε ένα χωριό με λίγους κατοίκους; Πώς θα δημιουργήσει οικογένεια; Χρειάζεται
προγραμματισμός, νέες ιδέες, νέες αντιλήψεις. Για παράδειγμα, οι ομάδες
παραγωγών μπορούν να αποτελέσουν μια βάση για ανάπτυξη. Οι παλιοί συνεταιριστές
πρέπει να στηρίξουν τους νέους. Ο δήμος έχει όλη την καλή διάθεση να μπει
μπροστά σε μια διαδικασία ενημέρωσης των νέων και καταγραφής των δυνατοτήτων
της περιοχής. Χρειάζεται, όμως, να υπάρχει συμμετοχή και ενδιαφέρον.
Ποιο είναι σήμερα το
πρόβλημα στην παραγωγή;
Κάποτε ο παραγωγός είχε προσαρμόσει τις δράσεις του στο να
παράγει. Το 90% ήταν η παραγωγή και το μόλις το 10% η διάθεση των προϊόντων.
Σήμερα αυτό έχει αντιστραφεί. Η διάθεση σε συνθήκες υπεραξίας είναι το μεγάλο
ζητούμενο. Το «χύμα» δεν έχει μέλλον. Η τυποποίηση είναι σημαντικός παράγων
ανάπτυξης υπέρ των παραγωγών. Εμείς κάναμε εδώ την πρώτη στην Ελλάδα αγορά όπου
οι ίδιοι οι παραγωγοί να διαθέτουν τα προϊόντα τους. Αυτό, όμως, δεν είναι
αρκετό. Η όλη ανατροπή του κλίματος απαιτεί συνεργασίες. Μιλώντας με γεωργούς
και κτηνοτρόφους, αναδεικνύεται το πρόβλημα του κόστους παραγωγής. Καλοί οι
αγιασμοί, αλλά ας πάρουμε και καμιά γάτα. Δεν γίνεται να μειώνεται η παραγωγή
καλαμποκιού την Αμερική και ο Ελληνας κτηνοτρόφος να παθαίνει ίλιγγο. Οι
αγρότες θα πρέπει να οργανωθούν στον τομέα της παραγωγής ζωοτροφών, της
προμήθειας φυτοφαρμάκων ή λιπασμάτων ή μηχανημάτων. Διαφορετικά, θα μείνουμε να
θαυμάζουμε τους ξένους και να ρίχνουμε τις ευθύνες στην κακή μας τύχη.
Η Πρέβεζα είναι μια
τουριστική περιοχή. Υπάρχει συνεργασία με τους ντόπιους παραγωγούς;
Για να πούμε την πικρή αλήθεια, όχι. Οχι, τουλάχιστον όσο θα
έπρεπε. Υπάρχουν πολλά ποιοτικά προϊόντα στην περιοχή μας. Θα μπορούσαν να
διατίθενται στα ξενοδοχεία. Θα το δούμε άμεσα αυτό το θέμα. Περιθώρια για άλλο
χαμένο χρόνο δεν υπάρχουν. Για όλα κοινός παρονομαστής πρέπει να είναι οι
συνεργασίες. Το σχετικό ανέκδοτο «να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα» ήταν μια
γραφική προσέγγιση της αδιαφορίας. Στις μέρες μας -προφανώς λόγω κρίσης- είναι
να πεθάνει και ο γείτονας... Ε, ούτε η κατσίκα να ψοφήσει ούτε ο γείτονας να
πεθάνει. Το μέλλον χρειάζεται άλλες προσεγγίσεις.
EUROBUSINESS
Tags
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
