Έργο αξιοθαύμαστης γλυπτικής του 20ου αιώνα αποτελεί στην Κέρκυρα η γέφυρα του Κάιζερ, που παρά τη χρηστικότητά της, παραμένει έως σήμερα ένα ισχυρό αποτύπωμα του τελευταίου Γερμανού αυτοκράτορα και βασιλιά της Πρωσίας, Φρειδερίκου Γουλιέλμου Βίκτωρ Αλβέρτου, γνωστού ως Κάιζερ.
Ο Κάιζερ, είχε ιδιαίτερη αγάπη για το νησί της Κέρκυρας και σύμφωνα με ιστορικά στοιχεία, μετά από πρόταση του τότε βασιλέα της Ελλάδας, Γεώργιου του Α’, το 1907, αγόρασε το ανάκτορο Αχίλλειο, το οποίο είχε παραμείνει κλειστό εννέα ολόκληρα χρόνια μετά τη δολοφονία της αυτοκράτειρας Ελισάβετ.
Ο Κάιζερ, είχε ιδιαίτερη αγάπη για το νησί της Κέρκυρας και σύμφωνα με ιστορικά στοιχεία, μετά από πρόταση του τότε βασιλέα της Ελλάδας, Γεώργιου του Α’, το 1907, αγόρασε το ανάκτορο Αχίλλειο, το οποίο είχε παραμείνει κλειστό εννέα ολόκληρα χρόνια μετά τη δολοφονία της αυτοκράτειρας Ελισάβετ.
Ως ιδιοκτήτης του περίφημου ανακτόρου, προχώρησε σε διάφορες αλλαγές και προσθήκες σ’ αυτό, με πρώτο του μέλημα την αναμόρφωση των κήπων του ανακτόρου με τη βοήθεια του διάσημου τότε Γερμανού βοτανολόγου, Carl Ludwig Sprenger, ενώ ανέγειρε δίπλα από το ανάκτορο ένα μεγάλο κτίριο τον «Οίκο των ιπποτών», για να στεγάζει τη φρουρά του. Αρχιτέκτονας του «Οίκου των ιπποτών», που έγινε στο δυτικό τμήμα του κήπου κοντά στο θυρωρείο, ήταν ο Ερνέστος Τσίλλερ, ο διάσημος αρχιτέκτονας από τη Σαξονία, που ανέλαβε και την αναδιαμόρφωση κάποιων χώρων του «Αχιλλείου», ενώ άφησε με το έργο του ουσιαστικό αποτύπωμα στην Αθήνα και ευρύτερα στον ελλαδικό χώρο.
Η αγάπη του Κάιζερ για τη θάλασσα τον οδήγησε να κάνει πολύ σύντομα και τη γέφυρα που ένωνε το τεράστιο κτήμα του Αχιλλείου με την παραλία, εξασφαλίζοντας στον ίδιο και τους βασιλικούς καλεσμένους του, μία άμεση, αλλά και ιδιωτική πρόσβαση από και προς την ακτή.
Η αρχική μαρμάρινη γέφυρα ήταν τοξωτή, πάνω από τον κεντρικό δρόμο που ένωνε τις Μπενίτσες με την Κέρκυρα, τη σημερινή Εθνική οδό Κέρκυρας-Λευκίμμης. Δεν είναι γνωστό πόσοι εργάστηκαν για την κατασκευή της, εντούτοις η όψη της ξεπερνά τα συμβατά όρια της αρχιτεκτονικής στις αρχές του 20ου αιώνα και κατακτά επάξια μία θέση στα εμβληματικά μνημεία πολιτισμού του νησιού.
Η αρχική μαρμάρινη γέφυρα ήταν τοξωτή, πάνω από τον κεντρικό δρόμο που ένωνε τις Μπενίτσες με την Κέρκυρα, τη σημερινή Εθνική οδό Κέρκυρας-Λευκίμμης. Δεν είναι γνωστό πόσοι εργάστηκαν για την κατασκευή της, εντούτοις η όψη της ξεπερνά τα συμβατά όρια της αρχιτεκτονικής στις αρχές του 20ου αιώνα και κατακτά επάξια μία θέση στα εμβληματικά μνημεία πολιτισμού του νησιού.
Για την εποχή, αποτέλεσε ένα θεαματικό κατασκεύασμα σε συνδυασμό ελληνικών δομικών και διακοσμητικών στοιχείων με την αναγεννησιακή αρχιτεκτονική. Είναι μία μορφή ιδιαίτερης κατασκευαστικής τέχνης που αποκαλύπτει την έκφραση της τεχνολογίας και της τεχνογνωσίας στις αρχές του 20ου αιώνα, ενώ το οικοδόμημά της χάρισε στην περιοχή μία ιδιαίτερη κομψότητα.
Το τόξο της γέφυρας του Κάιζερ, γκρεμίστηκε κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής για να μπορούν τα στρατιωτικά οχήματα να διασχίζουν το δρόμο. Κομμάτια της γέφυρας που σώζονται μέχρι και σήμερα οδηγούν σε μικρή προβλήτα, μέσα στη θάλασσα, που είχε φτιάξει ο Γουλιέλμος για να ελλιμενίζονται οι βάρκες που αποβίβαζαν τους υψηλούς του προσκεκλημένους του.
Ο Αυτοκράτορας Κάιζερ, που ήταν ιδιαίτερα αγαπητός στο νησί, βοήθησε ενεργά στις ανασκαφές των Αγίων Θεοδώρων στη Γαρίτσα, ευρήματα των ανασκαφών στεγάζονται σήμερα στο αρχαιολογικό Μουσείο της Κέρκυρας, με πρώτη την Γοργόνα. Το τελευταίο του έργο, ήταν η κατασκευή παρατηρητηρίου στον Πέλεκα, το «παρατηρητήριο ή ο θρόνος του Κάιζερ», απ’ όπου ο Γερμανός αυτοκράτορας αγνάντευε σχεδόν όλο το νησί των Φαιάκων, μέχρι το απέραντο γαλάζιο που το «περιλούζει».
Tags
ΕΛΛΑΔΑ
