“Χάθηκαν στην
Άσφαλτο, Αγνοήθηκαν από την Κοινωνία, Ποδοπατήθηκαν απο την Δικαιοσύνη“.
Αυτα τα λόγια συνοδευαν 815 φωτογραφίες θυμάτων τροχαίων εγκλημάτων σε μια
γιγαντοαφίσα που κυκλοφόρησε η Ιταλική οργάνωση οικογενειών θυμάτων τροχαίων AIFVS πριν
ένα περίπου χρόνο. Χωρίς έκπληξη πληροφορηθήκαμε απο τον Τύπο των Ιωαννίνων πως
η επιτυχία της τοπικής Τροχαίας να εντοπίσει και να συλλάβει το δράστη ενός
θανατηφόρου τροχαίου με εγκατάλειψη, με θύμα το Γιώργο Ζήση συνοδεύτηκε από την
απελευθέρωση του από τις τοπικές δικαστικές αρχές λογω παρελεύσεως του
αυτοφώρου! Στη χώρα (που έχει καταγγελθεί για κατάχρηση του θεσμού της
προφυλάκισης) για τους δράστες των τροχαίων εγκλημάτων επιφυλάσσεται ειδική
μεταχείριση. Ακόμα και σ αυτές τις εξωφρενικές περιπτώσεις (χτύπημα και
εγκατάλειψη) θα χρησιμοποιηθούν οι επιεικέστερες και πλέον ανώδυνες δικονομικές
διατάξεις και φυσικά θα προστατευθεί η ανωνυμία του δράστη. Οταν η οργανωμένη
πολιτεία δρα (τοποθετείται) μ αυτόν τον τρόπο τι να περιμένει κανείς από τον απλό
πολίτη; Να σεβαστεί τον συνάνθρωπο του; Να τον βοηθήσει; Να αναγνωρίσει το
λάθος του; Να ζητήσει συγγνώμη; Να σεβαστει τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας; Να
μην αγοράσει το δίπλωμα του;
Για την οργανωμένη
πολιτεία το πρότυπο δεν είναι ο Γιωργος Ζήσης, το να ππγαίνεις στη
δουλεια σου νωρίς το πρωί με ποδήλατο δεν είναι το ίδιο με το να
επιστρέφεις ξημερώματα απο διασκέδαση με το ΙΧ σου. Και μια που η πλειοψηφία
κάνει το δεύτερο και σε μια δημοκρατική κοινωνία άρχει η πλειοψηφία οι
θεσμοί τοποθετούνται ανάλογα. Πολιτικές, αυτοδιοικητικές και δικαστικές
αρχές έχουν επανειλημμένα δώσει δείγματα γραφής για το πως τοποθετούνται
σ αυτην την ιστορία που οδηγεί σε χιλιάδες θανατους και τραυματισμούς καθε
χρόνο στη χώρα μας. (Δεν μπορούμε να μην επισημάνουμε βέβαια πως ένα άλλο
κομματι του κρατικού μηχανισμού δρά εντελώς αντίθετα -ισως θα έπρεπε να τους
ζητηθει ο λόγος γι αυτό-, μιλάμε για τους πραγματικα εμπλεκόμενους στην διασωση
και την πρόληψη, την μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων στο ΕΚΑΒ, τα
νοσοσοκομεια, την Πυροσβεστική, την Τροχαία).
Τό “λόγω
παρελεύσεως του αυτοφώρου“… είναι η αρχή του δεύτερου μαρτυρίου που θα
βιώσουν οι συγγενείς και οι φίλοι του Γιώργου. Και είναι πολλά τα “λόγω”…
Δικαστήρια θα αναβληθούν “λόγω παρελεύσεως ωραρίου”, κατηγορίες θα εξαφανιστούν
“λόγω παραγραφής” και πάει λέγοντας. Βέβαια καποιος θα μπορούσε να ισχυριστεί
πως για το Γιώργο δεν έχουν σημασία όλα αυτά. Ίσως… Έχουν όμως μεγάλη σημασία
για τον ανώνυμο δράστη που ελεύθερος και με το δίπλωμα του επιστρέφοντας απο
την διασκέδαση του μάταια θα αναζητά τον Γιώργο. Δεν συναντάς καθε μέρα
ανθρώπους που να πετούν στα σύννεφα και να κυκλοφορούν στη Γή με ποδήλατο.
Μάλλον θα αρκεστεί σε κατι πιο ελαφρύ: σε μένα σε σένα στο παιδί μου ή στο
παιδί σου. Το μήνυμα το έχει λάβει.
“SOS Τροχαία Εγκλήματα”
