Η Επιτροπή Λόγου και Τέχνης σε συνεργασία με την Κινηματογραφική
Ομάδα του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων (Κ.Ο.Π.Ι) στo πλαίσιο της Κινηματογραφικής
Λέσχης παρουσιάζει το αφιέρωμα:
«Η
Δύναμη του Τύπου»
- Την Τετάρτη 27 και την Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2013 προβάλλεται η ταινία: “Meet John Doe”
(Frank Capra) (Η.Π.Α. 1941, 122΄)
Το σενάριο είναι του Robert Riskin βασισμένο
σε ιστορία των Richard Connell και Robert Presnell και η σκηνοθεσία
είναι του Frank Capra. Παίζουν οι ηθοποιοί: Gary Cooper, Barbara Stanwyck, Edward Arnold, Walter
Brennan, James Gleason. Βραβεία: Υποψηφιότητα για βραβείο Oscar καλύτερου
σεναρίου.
Ο
John Doe με μια επιστολή του στην εφημερίδα «The New Bulletin» δηλώνει την
απογοήτευσή του από την κατάσταση που βιώνει και κάνει γνωστό πως την ημέρα των
Χριστουγέννων θα πέσει από την ταράτσα του δημαρχείου ως ένδειξη διαμαρτυρίας.
Αξιοσημείωτο για κάποιον που έχει πλήρη γνώση της πράξης του. Εδώ όμως ο λόγος
γίνεται για έναν εικονικό John Doe και για μια εξίσου εικονική επιστολή. Την
επιστολή αυτή έγραψε η δημοσιογράφος της “The New Bulletin”, Ann Mitchell. Η
Ann, ως ύστατη ελπίδα να κρατήσει την δουλειά της υποβάλει προς δημοσίευση μια
επιστολή διαμαρτυρίας και υπογράφει με το όνομα John Doe. Το κόλπο της Ann
πετυχαίνει, καταφέρνει να πάρει πίσω την δουλειά της και μάλιστα με μεγαλύτερες
αποδοχές. Έχοντας κατά νου πως μια τέτοια τολμηρή δήλωση κάθε άλλο παρά
δημοσιότητα και κέρδος θα είχαν να αποφέρουν, ο διευθυντής της εφημερίδας H.
Connell και ο ιδιοκτήτης της D.B. Norton, αποφασίζουν να παίξουν το παιχνίδι
της Ann. Οι πωλήσεις εκτοξεύονται με φρενήρεις ρυθμούς και η εφημερίδα ψάχνει
αυτόν που θα ενσαρκώσει την ιδέα του John Doe. Και τον βρίσκει στο πρόσωπο του
John Willoughby, ενός πρώην παίκτη του baseball. Η ιδέα ενός ανθρώπου που
πολεμά μόνος ενάντια σε όλα που όλοι φοβούνται να αντικρύσουν, εξαπλώνεται στην
Αμερική. Λέσχες ιδρύονται καθημερινά, όλο και πιο πολλοί μοιράζονται το όνειρο
μιας κοινωνίας όπου οι άνθρωποι θα νοιάζονται περισσότερο για τον διπλανό παρά
για τους εαυτούς τους. Βεβαίως, με μια τέτοια απήχηση που έχει η εφημερίδα του,
ο ιδιοκτήτης και εκατομμυριούχος D.B. Norton, δεν θα μπορούσε να μείνει
ασυγκίνητος. Αποφασίζει την διοργάνωση ενός συνεδρίου των λεσχών John Doe με
σκοπό την δημιουργία πολιτικού κόμματος και βλέπει εαυτόν στην ηγεσία. John,
Ann και Connell αντιλαμβάνονται πως εξαπατήθηκαν και προσπαθούν να πουν στον
κόσμο την αλήθεια. Μάταια όμως. Ο Norton προετοιμασμένος για ένα τέτοιο γεγονός
καταφέρνει να στρέψει την κοινή γνώμη, μέχρι πρότινος προσφιλή στον John, με το μέρος του. Μην
έχοντας άλλον τρόπο να δείξει πόσο πολύ έχει γίνει ο πλαστός John, αποφασίζει
να το φωνάξει με τον πιο δυνατό τρόπο, με το να κάνει πράξη την δήλωση που
συγκίνησε ένα ολόκληρο έθνος. Και βρισκόμαστε την ημέρα των Χριστουγέννων, στην
οροφή του δημαρχείου με μια νέα ελπίδα να γεννάται από έναν θάνατο, όχι αυτόν του John αλλά
αυτόν την παλιάς κοινωνίας που πρόκειται να αλλάξει.
Όλη
η ιστορία πραγματεύεται την δημιουργία,
την εξωστρέφεια, την εξάπλωση και τέλος την πτώση ενός John Doe, ποιος είναι
όμως αυτός ο John Doe; Στην Αμερική σημαίνει ο άνθρωπος του δρόμου, ένας
άγνωστος μέσα στο πλήθος, ο γείτονας που μένει λίγο πιο δίπλα ή αλλιώς η
περίφημη σιωπηλή πλειοψηφία. Ο σκηνοθέτης, γνωρίζει καλά ποιοι είναι John Doe
καθώς από εκεί προέρχεται, με μια σημαντική διαφορά. Δεν εξισώνει τους John Doe
με την απρόσωπη μάζα. Ο κάθε John Doe είναι μοναδικός –φόρος τιμής είναι οι
σκηνές στην έναρξη της ταινίας- όμως χωρίς λόγο και φωνή. Αυτή λοιπόν η σιωπηλή
πλειοψηφία είναι που έχτισε την χώρα, αυτοί είναι που ανώνυμα και υπόγεια
προσφέρουν καθημερινά με το έργο τους. Αλλά και αυτοί είναι που νιώθουν απογοητευμένοι
από το υπάρχον σύστημα, που νιώθουν πως η φωνή τους δεν ακούγεται και πως οι
αιρετοί δεν τους εκπροσωπούν πια. Πολύ γρήγορα γίνεται σαφές πως παρά την
μαζικότητα που οι John Doe διαθέτουν, αφήνεται να διαφανεί η προσωπικότητα και
η μοναδικότητα του καθενός. Από αυτή τη μοναδικότητα θα γεννηθεί και ο ήρωας
της ταινίας, το πρόσωπο που θα δώσει ελπίδα σε όλους αυτούς, ο John Doe.
Αίθουσα Λόγου και Τέχνης «Δημήτρης
Χατζής», Πανεπιστημιούπολη, στις 20:30
ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ.
Το
τελευταίο αστικό αναχωρεί από την Πανεπιστημιούπολη προς την πόλη των Ιωαννίνων
στις 11 το βράδυ.
Όλες
οι ταινίες τελειώνουν πριν την αναχώρηση του τελευταίου αστικού.
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΕΣ
ΔΕΥΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΤΡΙΤΕΣ
Η Κινηματογραφική Ομάδα του
Πανεπιστημίου Ιωαννίνων (Κ.Ο.Π.Ι) σε
συνεργασία με την Επιτροπή Λόγου και Τέχνης παρουσιάζουν τις
κινηματογραφικές Δευτέρες και Τρίτες στο «ΠΟΛΥΘΕΑΜΑ», με το αφιέρωμα:
«Το
Ανθρώπινο Σώμα»
Το αφιέρωμα περιλαμβάνει 7 ταινίες
οι οποίες θα προβάλλονται κάθε Δευτέρα και Τρίτη στον
Κινηματογράφο «ΠΟΛΥΘΕΑΜΑ» στις 10 το βράδυ.
·
Τη Δευτέρα, 25 και την Τρίτη
26 Νοεμβρίου 2013
προβάλλεται
η ταινία:
“Vera Drake”
(Mike Leigh)
Στη «Vera Drake»
ο Mike Leigh ενσωμάτωσε στοιχεία από τα παιδικά του χρόνια. Ήταν γιός ενός
γιατρού και μαιευτήρα και το ζήτημα των αμβλώσεων, που θίγεται στην ταινία, του είναι ιδιαίτερα
οικείο. Επίσης μεγάλωσε στο βόρειο Salford, στο Lancashire και γνώρισε μία πολύ
συνηθισμένη, αλλά κοινωνικο-οικονομικά μικτή ζωή. Έτσι υπάρχει πάντα μία ένταση
ή τουλάχιστον δυαδικότητα στις ταινίες του
όσων αφορά τις κοινωνικο-οικονομικές διαφορές. Το έργο «Vera Drake»
κινείται στο γνώριμο ύφος του Leigh αναπαριστώντας νοσταλγικά αλλά αυθεντικά το
Λονδίνο του ‘50. Ο Leigh συνεχίζει να προβάλει στις ταινίες του τα κοινωνικά
προβλήματα της Μεγάλης Βρετανίας, δημιουργώντας πικρές μπαλάντες για τις λαϊκές
τάξεις. Οι χαρακτήρες προέρχονται από τις εργατικές τάξεις και αντιμετωπίζουν
δύσκολα διλήμματα. Η οικογένεια έχει το δικό της ρόλο ως συνεκτικός δεσμός
μεταξύ των μελών της και μέσο αντιμετώπισης των δυσκολιών
Στο Λονδίνο του
1950, η Vera Drake είναι μία καλόκαρδη μεσήλικη γυναίκα, η οποία απασχολείται
ως παραδουλεύτρα και φροντίζει για το καλό της οικογένειας της και των φίλων
της στη γειτονία. Στο πλαίσιο του αλτρουισμού που την διακρίνει, η Vera
παράλληλα βοηθά γυναίκες να απαλλαγούν από μία ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη. Όταν μία
κοπέλα στην οποία προκάλεσε αποβολή οδηγείτε στο νοσοκομείο ειδοποιείται η
αστυνομία. Η Vera βρίσκετε αντιμέτωπη με τη δικαιοσύνη. Σημαντικές αλλαγές θα
πραγματοποιηθούν τόσο στη ζωή της όσο και στις σχέσεις της με την οικογένεια
της. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει μία παράλληλη ιστορία που εκτυλίσσεται
μέσα στην ταινία και αφορά την εμπειρία μίας γυναίκας της ανώτερης αστικής
τάξης, η οποία επιθυμεί να απαλλαγεί από μία εγκυμοσύνη.
Η ταινία μπορούμε
να πούμε ότι χωρίζεται σε δύο μέρη. Στο πρώτο μέρος εικονογραφείται η ζωή τριών
κόσμων στο μεταπολεμικό Λονδίνο (η λαϊκή τάξη, τα ανώτερα κοινωνικά στρώματα
και ο ενδιάμεσος κρίκος). Στο δεύτερο
μέρος ένα πρόβλημα κοινό για όλες τις κοινωνικές τάξεις συγκρούεται με το νόμο.
Πλούσιοι και φτωχοί είναι υπόλογοι εάν υποπέσουν στο αδίκημα της άμβλωσης.
Κύριο θέμα της ταινίας είναι η άμβλωση, ωστόσο ο Leigh εστιάζει επίσης στο ρόλο
της μάνας που γνωρίζει να δίνει και να προσφέρει ανιδιοτελώς, ανεξάρτητα από το
οποιοδήποτε κόστος.
Βασικό είναι να
αναφέρουμε ότι η ταινία έχει δεχθεί κριτική από εκείνους που εργάστηκαν στον
τομέα της μαιευτικής το 1950 σε ότι αφορά τη μέθοδο πραγματοποίησης των
αμβλώσεων. Η νοσοκόμα Jennifer Worth θεωρεί πως η μέθοδος άμβλωσης που
προβάλλεται στην ταινία είναι πάντοτε θανατηφόρα και αποκαλεί την ταινία
«επικίνδυνη» για τους θεατές της. Ωστόσο μία επιστολή σε απάντηση στο σχετικό
άρθρο υποστηρίζει μία πραγματική εμπειρία ζωής μίας τέτοιας έκτρωσης στο
Notting Hill το 1965.
Επίσης είναι
ενδιαφέρον να ασχοληθούμε με τις τεχνικές που χρησιμοποιεί ο σκηνοθέτης. Είναι
γνωστό ότι ο Mike Leigh χρησιμοποιεί ασυνήθιστες μεθόδους για την επίτευξη του
ρεαλισμού στις ταινίες του. Συνηθίζει να συγκεντρώνει ένα cast για εβδομάδες ή
μήνες όπου οι ηθοποιοί αυτοσχεδιάζουν και εξερευνούν τους χαρακτήρες τους.
Ιδιαίτερη εντύπωση κάνει το γεγονός ότι μόνο η Imelda Staunton δηλαδή η Vera
Drake γνώριζε ότι το θέμα της ταινίας ήταν η άμβλωση. Ενώ κανένα από τα
υπόλοιπα μέλη του cast δεν γνώριζε ότι η Vera θα συλληφθεί. Οι γνήσιες
αντιδράσεις του σοκ και της σύγχυσης των ηθοποιών αποτέλεσαν την πρώτη ύλη για
το διάλογο και τις δράσεις τους. Ο ρεαλισμός επιτυγχάνεται σε μεγάλο βαθμό και
αισθανόμαστε σαν η ταινία αθόρυβα και σταθερά να μας μεταφέρει μέσα στους
χώρους που διαδραματίζονται τα γεγονότα.
Όλα τα παραπάνω
συστατικά δίνουν ένα ενδιαφέρον αποτέλεσμα, ενώ σε μερικά σημεία η ταινία
φλερτάρει έντονα με το μελοδραματισμό. . Είναι όμως η ερμηνεία της ταλαντούχας
Ιmelda Staunton που εντυπωσιάζει με την φυσικότητα και την ειλικρίνειά της
κλέβοντας την παράσταση και δίκαια απέσπασε το βραβείο καλύτερης γυναικείας
ερμηνείας. Στην ταινία όπως αναφέραμε θίγεται το αμφιλεγόμενο θέμα των
αμβλώσεων, ωστόσο ο Mike Leigh δεν παίρνει θέση στο καυτό αυτό κοινωνικό θέμα.
Τοποθετεί την ηρωίδα του στη λεπτή γραμμή που χωρίζει το ηθικό από το ανήθικο,
το καλό από το κακό, το νόμιμο από το παράνομο, και καλεί τον θεατή να
αποφασίσει με ποιανού το μέρος θα ταχθεί. Από όποια πλευρά και να το
προσεγγίσει κανείς (διαχείριση θέματος, σενάριο, ερμηνείες, φωτογραφία), η
“Vera Drake” είναι ένα σπουδαίο φιλμ. Το
σύνολο του cast αγγίζει κορυφαίες επιδόσεις.
Κινηματογράφος ΠΟΛΥΘΕΑΜΑ,
Σικελιανού 3, στις 10 το βράδυ. Γενική είσοδος 1 ευρώ.
Για
περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επισκεφθείτε τον δικτυακό τόπο της Κ.Ο.Π.Ι
http://users.uoi.gr/kopi
Tags
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ