Γράφει ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΟΥΛΔΗΣ
----------------------------------------
Το βράδυ της επόμενης Κυριακής 500 εκατομμύρια κάτοικοι της γηραιάς ηπείρου (ή τουλάχιστον όσοι
ενδιαφέρονται και θα φθάσουν μέχρι το παραβάν) θα περιμένουν να πληροφορηθούν ποιοι είναι οι 751 βουλευτές που θα στελεχώσουν το ευρωκοινοβούλιο και θα τους εκπροσωπούν για την επόμενη πενταετία.
ενδιαφέρονται και θα φθάσουν μέχρι το παραβάν) θα περιμένουν να πληροφορηθούν ποιοι είναι οι 751 βουλευτές που θα στελεχώσουν το ευρωκοινοβούλιο και θα τους εκπροσωπούν για την επόμενη πενταετία.
Εικοσιοκτώ κράτη μέλη της ευρωπαϊκής ένωσης από την 22α μέχρι και την 25η Μαϊου (ανάλογα πότε έχουν ορίσει) θα διεξάγουν εκλογές για τους ευρωβουλευτές τους. Ανάμεσά τους κι εμείς. Θα επιλέξουμε μόλις 21 από τα 47 κόμματα και συνδυασμούς κα την πληθώρα των 2.000 περίπου υποψηφίων, που κατέρχονται στην αναμέτρηση.
Μετά και την αλλαγή στον τρόπο επιλογής, που αποτέλεσε και τομή για τα ελληνικά πολιτικά χρονικά, η στρατιά των υποψηφίων απευθύνεται στο εκλογικό σώμα διεκδικώντας τον σταυρό προτίμησης. Ετσι από ηθοποιούς και λαϊκούς αοιδούς μέχρι καθηγητές πανεπιστημίου και ποδοσφαιριστές, κυνηγούν την ψήφο από Αλεξανδρούπολη μέχρι Γαύδο και από Κέρκυρα μέχρι Σύμη.
Ισως είναι και οι μοναδικοί που ασχολούνται με τις ευρωεκλογές. Διότι ουδείς άλλος δείχνει έστω και το παραμικρό ενδιαφέρον.
Υπερβάλλουμε; Ισως, αλλά θα απαριθμήσουμε μερικές χαρακτηριστικές περιπτώσεις και μπορεί να μας δικαιώσετε. Ο ένας αρχηγός θέτει το δίλλημα πως εάν δεν στηριχθεί ο συνασπισμός που δημιούργησε κλυδωνίζεται το κυβερνητικό οικοδόμημα. Κι από κοντά οι «αυλικοί» του να δηλώνουν πως ο κίνδυνος να μετατραπούμε σε …Ουκρανία είναι ορατός!
Ο άλλος πολιτικός ηγέτης υποστηρίζει πως θα αναδειχθεί το κόμμα του πρώτη δύναμη για να διαφανεί η δυσαρμονία μεταξύ της βούλησης του λαού και των επιλογών της κυβέρνησης. Ο έτερος ζητά από το εκλογικό σώμα να του δώσει τη δύναμη για να συγκροτήσει τη νέα Ελλάδα. Ενώ ο τρίτος θεωρεί πως η ενδυνάμωση του πολιτικού οργανισμού του θα είναι η εγγύηση για την συγκρότηση της κεντροαριστεράς.
Δυστυχώς μόνο στα…ψιλά γράμματα αναφέρεται η ευρωπαϊκή ένωση. Το διακύβευμα των εκλογών αφορά την εσωτερική πολιτική κατάσταση και ουδόλως τι συμβαίνει γύρω μας. Ασχολούμαστε αποκλειστικά με τον μικρόκοσμό μας, αλλά κατά τα άλλα επιθυμούμε μια ευρώπη των λαών και όχι των τραπεζιτών.
Ποιος αλήθεια γνωρίζει πως με την συνθήκη της Λισαβόνας του 2009 το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο αποκτά σημαντικές εξουσίες και οι αποφάσεις του έχουν ίση αξία με εκείνες των εθνικών κοινοβουλίων;
Μιλάμε για την Ευρώπη απλά ως άλλοθι για να ανακυκλώσουμε την εσωστρέφειά μας. Και επουδενί μας αφορά εάν την επαύριον νομοθετήματα θα μας επιβάλλονται και θα τα αποδεχόμαστε με σκυμμένο κεφάλι. Διότι κατά την έκφραση του θυμόσοφου λαού " στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα"!
