Οι ελπίδες για τον εντοπισμό επιζώντων στα χαλάσματα που άφησε πίσω του ο σεισμός στην Ιταλία σβήνουν, την ίδια ώρα που ο αριθμός των θυμάτων έφτασε τους 278 και οι επιχειρήσεις διάσωσης σε ορισμένες από τις πληγείσες περιοχές σταμάτησαν.
Τρεις ημέρες μετά τη δόνηση που έπληξε την ορεινή καρδιά της χώρας, τα ειδικά εκπαιδευμένα σκυλιά, οι διασώστες και οι εθελοντές συνεχίζουν να ψάχνουν στο ισοπεδωμένο Αματρίτσε. Όμως κάτω από τα συντρίμμια δεν ακούγονται πλέον φωνές, δεν υπάρχουν ίχνη ζωής...
"Μόνο ένα θαύμα μπορεί να φέρει πίσω ζωντανούς τους φίλους μας αλλά εξακολουθούμε να σκάβουμε γιατί αγνοούνται πολλοί" είπε στους δημοσιογράφους ο δήμαρχος της πόλης, ο Σέρτζιο Πιρότσι. Σύμφωνα με τον δήμαρχο δεν υπάρχει καμία πληροφορία για την τύχη περίπου 15 ανθρώπων, μεταξύ των οποίων και μικρών παιδιών.
Σε γειτονικά χωριά, όπως στο Πεσκάρα ντελ Τρόντο, οι διασώστες αποχώρησαν αφού απεγκλωβίστηκαν όλοι οι κάτοικοι –νεκροί ή ζωντανοί.
Περίπου 40 από τα θύματα θα κηδευτούν αύριο, δημοσία δαπάνη, στη διπλανή πόλη Άσκολι Πιτσένο. Οι αρχές έχουν κηρύξει το Σάββατο ημέρα εθνικού πένθους και οι σημαίες θα κυματίζουν μεσίστιες στη μνήμη των νεκρών.
Η πρώτη κηδεία ενός θύματος του σεισμού, του 28χρονου Μάρκο Σανταρέλι, έγινε σήμερα στη Ρώμη. "Δεν βρίσκω λόγια για να περιγράψω την οδύνη του πατέρα που ζει περισσότερο από τα παιδιά του. Ίσως να μην υπάρχουν λόγια" είπε ο πατέρας του, Φίλιπο Σανταρέλι, μιλώντας στην εφημερίδα Corriere della Sera.
Η κηδεία άλλων έξι θυμάτων, μεταξύ των οποίων ενός 8χρονου αγοριού και δύο κοριτσιών ηλικίας 14 και 15 ετών επρόκειτο να γίνει αργά το απόγευμα στη γενέτειρά τους, την Πομέτσια, στα νότια της Ρώμης.
Σύμφωνα με την υπηρεσία πολιτικής προστασίας, 388 τραυματίες νοσηλεύονται ακόμη σε νοσοκομεία και οι 40 από αυτούς είναι σε κρίσιμη κατάσταση. Εκτιμάται ότι περίπου 2.500 άνθρωποι έμειναν άστεγοι από τον φονικότερο σεισμό που έχει πλήξει την Ιταλία από το 2009.
Οι επιζώντες που δεν έχουν πού να πάνε κοιμούνται σε μια σειρά από γαλάζιες σκηνές που έστησαν κοντά στα ισοπεδωμένα χωριά τους. Η κυβέρνηση δεσμεύτηκε ότι η περιοχή θα ανοικοδομηθεί ξανά, όμως πολλοί ντόπιοι αμφιβάλλουν ότι θα γίνει κάτι τέτοιο. "Φοβάμαι ότι το χωριό μας και τα άλλα απλώς θα σβήσουν. Εξάλλου, οι περισσότεροι δεν ζουν εδώ καθ' όλη τη διάρκεια του έτους. Τον χειμώνα οι κοινότητες αυτές είναι σχεδόν έρημες", είπε ο 77χρονος Σαλβατόρε Πετρούτσι από το χωριουδάκι Τρισούνγκα. "Ίσως εμείς να είμαστε οι τελευταίοι που έζησαν στην Τρισούνγκα", πρόσθεσε.
Περισσότεροι από 1.050 μετασεισμοί έχουν σημειωθεί στην περιοχή μετά τον ισχυρό σεισμό των 6,2 βαθμών, τα ξημερώματα της Τετάρτης. Λόγω των μετασεισμών προκλήθηκαν σοβαρές ζημιές σε οικοδομές και σπίτια που είχαν σωθεί από την πρώτη δόνηση. Μεταξύ αυτών ήταν και μια γέφυρα που οδηγούσε στο Αματρίτσε και η οποία έκλεισε αναγκαστικά σήμερα, περιπλέκοντας ακόμη περισσότερο την επιχείρηση διάσωσης.
Σύμφωνα με το γεωλογικό ινστιτούτο της Ιταλίας, ο κύριος σεισμός ήταν τόσο ισχυρός που το Ακούμολι, το χωριό που βρισκόταν εγγύτερα στο επίκεντρο, "βυθίστηκε" κατά 20 εκατοστά.
Σήμερα, στις περισσότερες κοινότητες επικρατούσε σιγή, με τα σπίτια σωριασμένα σε σωρούς ερειπίων, τα υπάρχοντα των κατοίκων εκτεθειμένα σε κοινή θέα ή σκορπισμένα ανάμεσα στα χαλάσματα.
"Απομακρύναμε τους τελευταίους νεκρούς που εντοπίσαμε. Δεν γνωρίζουμε και ίσως δεν μάθουμε ποτέ αν ο αριθμός των αγνοούμενων για τους οποίους είχαμε πληροφόρηση αντιστοιχεί πραγματικά στον αριθμό των ανθρώπων που θάφτηκαν στα συντρίμμια", είπε ένας διασώστης που βοήθησε στις επιχειρήσεις στην Πεσκάρα ντελ Τρόντο.
Μεταξύ των νεκρών είναι έξι Ρουμάνοι, μια Ισπανίδα, ένας Καναδός και ένας Αλβανός, κάτοικοι της περιοχής. Σκοτώθηκαν επίσης τρεις Βρετανοί τουρίστες, μεταξύ των οποίων και ένα 14χρονο αγόρι. Η περιοχή είναι πολύ δημοφιλής στους τουρίστες και οι τοπικές αρχές αγωνίζονται να εξακριβώσουν πόσοι επισκέπτες φιλοξενούνταν εκεί όταν χτύπησε ο σεισμός. Το υπουργείο Εξωτερικών της Ρουμανίας ανέφερε ότι αγνοούνται ακόμη 17 Ρουμάνοι υπήκοοι. Η ρουμανική κοινότητα στην Ιταλία είναι μεγάλη και ορισμένα από τα θύματα ήταν μόνιμοι κάτοικοι της χώρας.
Στο Αματρίτσε, που πέρσι ψηφίστηκε ως ένα από τα ωραιότερα ιστορικά χωριά της Ιταλίας και φημίζεται για την τοπική κουζίνα του, ούτε ένα σπίτι δεν έμεινε ανέπαφο. "Το Αματρίτσε θα πρέπει να ισοπεδωθεί", είπε ο δήμαρχος Πιρότσι, καλώντας τους νέους να μην εγκαταλείψουν την κοινότητα, γιατί κάτι τέτοιο θα σήμαινε το σβήσιμό της από τον χάρτη. "Καμιά νύχτα δεν διαρκεί τόσο πολύ που να μην ξαναβγεί ποτέ ο ήλιος. Είμαι σίγουρος ότι το Αματρίτσε θα ανατείλει ξανά. Το χρωστάμε στους 218 ανθρώπους που πέθαναν εδώ", συνέχισε.
Τα περισσότερα κτίρια του Αματρίτσε ήταν ηλικίας εκατοντάδων ετών, είχαν χτιστεί δηλαδή πολύ προτού να εφαρμοστεί οποιοσδήποτε αντισεισμικός κανονισμός και το γεγονός αυτό εξηγεί την εκτεταμένη καταστροφή. Ο υπουργός Πολιτισμού Ντάριο Φραντσεσκίνι είπε ότι όλα, και τα 293 κτίρια ή τοποθεσίες που θεωρούνταν σημαντικά από πολιτιστικής άποψης –μεταξύ αυτών και πολλές εκκλησίες– είτε κατέρρευσαν είτε υπέστησαν πολύ σοβαρές ζημιές.
ΥΠΟΨΗΦΙΑ "ΜΙΣ" ΜΕ ΤΥΧΗ ΒΟΥΝΟ...
Η Νικόλ ντι Μάριο συμμετείχε το βράδυ της Πέμπτης στα καλλιστεία για την ανάδειξη της "Μις Ούμπρια", όμως το –υποχρεωτικό σε τέτοιους διαγωνισμούς– χαμόγελο δεν μπορούσε να φωτίσει το πρόσωπο της νεαρής φοιτήτριας, που την προηγούμενη νύχτα σώθηκε από τον σεισμό στο Αματρίτσε, όπως είχε σωθεί και πριν από τέσσερα χρόνια από το ναυάγιο του Κόστα Κονκόρντια.
Την ώρα του σεισμού η Νικόλ κοιμόταν στο πατρικό της στη Μπορμπόνε, ένα χωριό που απέχει 18 χιλιόμετρα από το Αματρίτσε.
"Αισθάνθηκα ότι όλα έτρεμαν. Φοβήθηκα πολύ. Βγήκαμε έξω και δεν ξαναγυρίσαμε στο σπίτι. Περάσαμε τη νύχτα αρχικά στο ποδοσφαιρικό γήπεδο και μετά στα χωράφια", εξήγησε στην τοπική εφημερίδα Corriere di Rieti η 20χρονη που σπουδάζει παιδαγωγικές επιστήμες.
Ο λόγος για τον οποίο βρισκόταν στο χωριό της ήταν εξίσου δυσάρεστος: είχε πάει στο Μπορμπόνε για την κηδεία της γιαγιάς της, της Ντομένικα. Η κηδεία έγινε τελικά το πρωί της Πέμπτης στην πλατεία του χωριού γιατί η εκκλησία δεν κρίθηκε ασφαλής μετά τον σεισμό.
Η τραγωδία του σεισμού της ξύπνησε μνήμες από τα όσα έζησε τέσσερα χρόνια νωρίτερα, τον Ιανουάριο του 2012, στα ανοιχτά του νησιού Τζίλιο, στην Τοσκάνη. Η 16χρονη τότε Νικόλ βρισκόταν πάνω στο Costa Concordia όταν το κρουαζιερόπλοιο προσέκρουσε στα βράχια και βυθίστηκε, παίρνοντας μαζί του στον βυθό 32 ψυχές... "Εκείνη ήταν μια εμπειρία δραματική, τρομαχτική. Είχα εγκλωβιστεί στην καμπίνα επειδή το πλοίο πήρε κλίση. Κατόπιν χρειάστηκε να περιμένω στην ουρά για να μου δώσουν ένα σωσίβιο και κατάφερα να μπω στην τελευταία σωστική λέμβο, την 25η", αφηγήθηκε.
"Όμως προχθές, η αίσθηση της αδυναμίας απέναντι σε αυτό που συνέβαινε ήταν ακόμη χειρότερη", πρόσθεσε.
Το βράδυ της Πέμπτης η Νικόλ δεν στέφθηκε "Μις Ούμπρια" αλλά κέρδισε τον τίτλο της "Μις Κομψότητας".
ΑΦΡΙΚΑΝΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟΥΣ ΣΕΙΣΜΟΠΑΘΕΙΣ
Πρόσφυγες και μετανάστες από την Αφρική που ελπίζουν να ξεκινήσουν μια νέα ζωή στην Ιταλία, αφού έθεσαν σε κίνδυνο την ζωή τους κατά τον επικίνδυνο διάπλου της Μεσογείου, σπεύδουν στις περιοχές που επλήγησαν από τον φονικό σεισμό της Τετάρτης προκειμένου να βοηθήσουν τους ντόπιους, που έχασαν τα πάντα στην καταστροφή.
Φορώντας πορτοκαλί φόρμες, τα μέλη μιας ομάδας που διαμένει προσωρινά σε έναν ξενώνα σε απόσταση 50 χιλιομέτρων από το σημείο συμμετείχαν σήμερα στο πλευρό άλλων εθελοντών που ήλθαν από κάθε γωνιά της Ιταλίας στις επιχειρήσεις αρωγής των σεισμοπαθών.
«Πρέπει να βοηθήσουμε τους ανθρώπους εδώ» δήλωσε ένας 20χρονος από το Μπενίν στη δυτική Αφρική, που δήλωσε πως τον λένε Αμπντουλάχ.
«Είδαμε ανθρώπους να χάνουν τη ζωή τους και νιώθουμε άσχημα. Θέλουμε να επιδείξουμε σεβασμό προς εκείνους και την αξιοπρέπειά τους» πρόσθεσε ο ίδιος στην τηλεόραση του Reuters από τα περίχωρα του Πεσκάρα ντελ Τρόντο, ενός από τα χωριά που έχουν καταστραφεί.
Χρησιμοποιώντας φτυάρια, τσάπες και τσουγκράνες η ομάδα των περίπου 20 προσφύγων βοήθησε να προετοιμαστεί το έδαφος προκειμένου να στηθούν οι σκηνές που θα στεγάσουν τους σεισμοπαθείς και καθάρισαν ένα χωράφι προκειμένου να μπορούν να προσγειωθούν ελικόπτερα.
Κατά τη διάρκεια του διαλείμματός τους, οι μετανάστες, όλοι τους Μουσουλμάνοι, έπεσαν στα γόνατά για να προσευχηθούν δίπλα από μία τέντα.
«Ήταν ιδέα τους. Ήθελαν να κάνουν κάτι, επομένως τους βοηθήσαμε να το κάνουν» είπε η Λετίτσια Ντελαμπάρμπα, στέλεχος της φιλανθρωπικής οργάνωσης Human Solidarity Group (GUS), που βοήθησε τους πρόσφυγες να μεταβούν στο Πεσκάρα ντελ Τρόντο.
Οι ελπίδες για τον εντοπισμό περισσότερων επιζώντες ξεθωριάζουν τρεις ημέρες μετά τον ισχυρό σεισμό που συγκλόνισε την κεντρική Ιταλία με τον απολογισμό των νεκρών να βρίσκεται πλέον στους 268.
Η Ιταλία έχει υποδεχθεί περισσότερους από 420.000 πρόσφυγες και μετανάστες, οι περισσότεροι από την Αφρική, μετά τις αρχές του 2014. Η μαζική άφιξη προκάλεσε πολιτικές τριβές, ενώ ακόμα και η τραγωδία του σεισμού δεν άμβλυνε τα αντιμεταναστευτικά αισθήματα μερίδας του πολιτικού κόσμου στην χώρα.
Υπό τον τίτλο «Εγκληματικό Κράτος» η συντηρητική εφημερίδα Libero δημοσίευσε δύο φωτογραφίες, τη μία δίπλα στην άλλη στο πρωτοσέλιδό της: στη μία απεικονίζονται τα θύματα του σεισμού στην Ιταλία να κοιμούνται στο δάπεδο σε ένα γήπεδο μπάσκετ και στην άλλη απεικονίζονται Αφρικανοί μετανάστες μπροστά από ένα ξενοδοχείο που η κυβέρνηση τους έχει παραχωρήσει για διαμονή.
Η Ντελαμπάρμπα τόνισε ότι οι περισσότεροι μετανάστες που βοήθησαν τους σεισμοπαθείς είναι από τη Μπουρκίνα Φάσο, τον Νίγηρα και τη Σενεγάλη και έφθασαν στην Ιταλία με βάρκες.
Η ίδια πρόσθεσε ότι ορισμένοι εξ αυτών φυλακίστηκαν στη Λιβύη προτού πληρώσουν διακινητές για να τους εξασφαλίσουν θέσεις σε επισφαλείς πλαστικές λέμβους και να φθάσουν έως την Σικελία.
Η ομάδα των προσφύγων έχει ζητήσει άσυλο στην Ιταλία, πρόσθεσε η ίδια.
