Όλα αυτά όταν τα συστήματα ADAS έχουν τη δυνατότητα να ενισχύσουν την οδική ασφάλεια ανιχνεύοντας και αντιδρώντας σε κινδύνους κατά τη διάρκεια της οδήγησης. Και φυσικά θα πρέπει να υπάρξει ένα νομοθετικό πλαίσιο πάνω στο οποίο θα βασίζεται η αυτόνομη οδήγηση η οποία σήμερα βρίσκεται στο επίπεδο 2 και σε αρκετές περιπτώσεις στο επίπεδο 3 και όλα δείχνουν ότι τα επόμενα χρόνια θα φθάσει στο τελικό στάδιο. Ένα επίσης βασικό ζήτημα είναι εάν οι οδηγοί κατά τη διάρκεια της οδήγησης εξαρτώνται υπερβολικά από την τεχνολογία και χάσουν την προσοχή τους στο δρόμο.
Δεν θα πρέπει να παραγνωρίσουμε ότι οι επισκευές σε οχήματα εξοπλισμένα με ADAS αποδεικνύονται πιο δαπανηρές, λόγω του ότι οι αισθητήρες και οι κάμερες τοποθετούνται σε θέσεις για καλύτερη οπτική, που όμως είναι ευάλωτες σε ένα ατύχημα και χρειάζονται άμεσα επισκευή. Αυτό έχει ως συνέπεια την αύξηση των ποσών που χρειάζονται για την επισκευή των αυτοκινήτων. Κάτι που θα οδηγήσει σε αναπροσαρμογή της τιμής ασφάλισης του αυτοκινήτου.
Ίσως αν υπήρχε μεγαλύτερη πρόσβαση του ασφαλιστικού κλάδου στα δεδομένα ADAS να υπήρχε καλύτερη εκτίμηση των ζημιών, μεγαλύτερη κατανόηση του κόστους επισκευής και της αξίας του οχήματος, ενώ θα υπήρχε μεγαλύτερη ακρίβεια στην τιμολόγηση της επικείμενης ζημιάς. Σήμερα η πρόσβαση σε τέτοια δεδομένα είναι δύσκολη, λόγω των προσωπικών δεδομένων. Οι κατασκευαστές οχημάτων χρησιμοποιούν αποκλειστικό λογισμικό και διαγνωστικά εργαλεία για τον έλεγχο και την εξαγωγή των δεδομένων, περιορίζοντας την πρόσβαση τρίτων για ευνόητους λόγους.
Κυριάκος Παρασίδης ΑΠΕ-ΜΠΕ
