171-185 μ.χ η Ήπειρος (αρχαία Νικόπολη) είχε τον δικό της Πάπα στη Ρώμη!!!

Απο την Ελλάδα υπήρχαν Ποντίφηκες που καταγράφηκαν στον μακρύ κατάλογο της Βίβλου των Ποντιφήκων (Liber Pontificalis) όπου περιλαμβάνονται κυρίως Ιταλοί Πάπες, καθώς ο αριθμός τους ανέρχεται τουλάχιστον στους 217. Ωστόσο, υπάρχουν και 16 αναφορές σε Ποντίφικες ελληνικής καταγωγής, ανάμεσά τους κάποιοι γεννημένοι στην Ελλάδα. Ανάμεσα στους Έλληνες και ένας Ηπειρώτης με καταγωγή απο την αρχαία Νικόπολη.
Ο Πάπας Ελευθέριος ήταν πρώιμος επίσκοπος Ρώμης από το 174 μέχρι τον θάνατο του, στις 24 Μαΐου 189 επί Μάρκου Αυρηλίου και αρχών του Κομμόδου. Η Παποσύνη του χρονολογείται εναλλακτικά στις περιόδους 171-185 και 177-193 και θεωρείται Άγιος από την Ρωμαιοκαθολική εκκλησία και την Ορθόδοξη Εκκλησία, η μνήμη του εορτάζεται στις 26 Μαΐου.Ο πάπας Ελευθέριος ήταν ο 13ος Πάπας  της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.
Σύμφωνα με το LiberPontificalis ο Ελευθέριος γεννήθηκε στην Αρχαία Νικόπολη της Ηπείρου, κοντά στην Πρέβεζα (επιπλέον λεπτομέρειες στο τέλος αυτού του αφιερώματος)

ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΝΤΙΦΗΚΕΣ

Πάπας Ανάκλητος
Ο Ανάκλητος ήταν ένας από τους πρώτους Πάπες της Ρώμης, με αβέβαιη χρονολογία κατά την επισκόπευσε - ή 77- 88 ή 78-91 μχ.
Ήταν Αθηναίος και λέγεται ότι ήταν γιος ενός φιλοσόφου, που λεγόταν Αντίοχος ενώ το παπικό του όνομα φέρεται και ως Κλήτος, Κλείτος ή Ανέγκλητος.
Ο Ανάκλητος εμαρτύρησε το 88 μ.Χ. και τιμάται ως άγιος από την Ορθόδοξη εκκλησία στις 26 Απριλίου, ενώ κατά το λατινικό εορτολόγιο τιμάται στις 13 Ιουλίου.

Ο Πάπας Ανθηρός
Ηταν Πάπας μόλις για ένα μήνα και δέκα ημέρες - από τις 21 Νοεμβρίου του 235 έως τον θάνατό του το 236.
Ο Αντέρως θεωρείται ελληνικής καταγωγής. Το δυτικοποιημένο όνομά του Ανθηρός θεωρείται ότι προήλθε μετά από μικρή παραμόρφωση του Αντέρως, προς «ωραιοποίηση», για να μην θυμίζει περίοδο ειδωλολατρίας.
Κατά τους Λατίνους συγγραφείς ο Αντέρως φέρεται να κατάγεται από την Ελλάδα, ενώ κατ΄ άλλους από την Μεγάλη Ελλάδα ως γιος κάποιου Ρωμύλου. Ο τάφος του ανευρέθηκε το 1854 και φέρει ελληνική επιγραφή "Αντέρως επι..", που ερμηνεύεται ως "Αντέρως επίσκοπος".
Σύμφωνα με το δυτικό εορτολόγιο ο Άγιος Ανθηρός εορτάζεται στις 3 Ιανουαρίου

Πάπας Ελευθέριος
Ο Πάπας Ελευθέριος ήταν πρώιμος επίσκοπος Ρώμης από το 174 μέχρι τον θάνατο του, στις 24 Μαΐου 189. Η Παποσύνη του χρονολογείται εναλλακτικά στις περιόδους 171-185 και 177-193 και θεωρείται Άγιος από την Ρωμαιοκαθολική εκκλησία και την Ορθόδοξη Εκκλησία, η μνήμη του εορτάζεται στις 26 Μαΐου.
Σύμφωνα με το Liber Pontificalis ο Ελευθέριος γεννήθηκε στην Αρχαία Νικόπολη της Ηπείρου, κοντά στην Πρέβεζα.

Πάπας Υγίνος
Ο Πάπας Άγιος Υγίνος ήταν Επίσκοπος Ρώμης από περίπου το 136 ή το 138, μέχρι περίπου το 140 ή το 142.
Σύμφωνα με το Liber Pontificalis, ο Υγίνος ήταν Έλληνας γεννημένος στην Αθήνα και πριν την Παποσύνη του πιθανότατα προηγουμένως ήταν φιλόσοφος.
Η παράδοση αναφέρει ότι κατά την παποσύνη του καθόρισε τα διάφορα προνόμια του κλήρου και καθόρισε τις βαθμίδες της εκκλησιαστικής ιεραρχίας.
Όμως, σύγχρονοι μελετητές τείνουν να αμφισβητούν αυτόν τον ισχυρισμό και βλέπουν την διακυβέρνηση της εκκλησίας της Ρώμης ως ακόμη περισσότερο ή λιγότερο συλλογική.

(Αντί)παπας Αλέξανδρος Ε΄
Ο Αντίπαπας Αλέξανδρος Ε΄ ή Πέτρος της Κάντιας ή Πέτρος Φιλάργης ήταν Αντίπαπας κατά τη διάρκεια του δυτικού σχίσματος ως διεκδικητής της έδρας της Πίζας, από τις 26 Ιουνίου 1409 έως 3 Μαΐου 1410).
Ο Πέτρος Φιλάργης γεννήθηκε στις Καρές Μεραμπέλλου της Κρήτης, στην σημερινή Νεάπολη Λασιθίου περί το 1339 και πέθανε στις 3 Μαΐου του 1410 στην Μπολονια .
Τον 20ο αιώνα η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία άλλαξε άποψη και καθιέρωσε τους Αντίπαπες ως νόμιμους πάπες.
Μάλιστα η Καθολική εκκλησία θεωρεί παραδοσιακά ότι η παποσύνη του Γρηγορίου ΙΒ΄ έληξε με την εκλογή του Αλεξάνδρου Ε.
Ο Αλέξανδρος Ε΄ επιθυμούσε το τέλος του σχίσματος μεταξύ της Αβινιόν και της Ρώμης. Αναγνωρίσθηκε από πολλές ιταλικές πόλεις, από τη Γαλλία, την Αγγλία, ένα τμήμα της Γερμανίας και από τη Βοημία. Ο σπουδαιότερος αντίπαλός του ήταν βέβαια η ίδια η Ρώμη.
Μετά από οκτώ μήνες, την 1/5/1410, η Ρώμη έπεσε και ο Αλέξανδρος Ε΄ θα μπορούσε να εγκατασταθεί εκεί ως πνευματικός ηγέτης της παποσύνης με τη δύναμη των όπλων. Τελικά όμως δεν κατόρθωσε να εισέλθει στη Ρώμη. Ασθένησε στην Μπολόνια κι απεβίωσε στις 3 Μαϊου 1410.
Ο ιστορικός Κων.Σάθας αναφέρει ότι δηλητηριάστηκε από τον καρδινάλιο Κόσα που τον διαδέχθηκε ως Αντίπαπας Ιωάννης ΚΓ΄ . Ετάφη στο κοιμητήριο του τάγματος των Φραγκισκανών.
Η επιτύμβια πλάκα στον τάφο του αναφέρει:CRETENSIS EX DOMOCILIO CRETENSIS NUN CUPATUS, δηλαδή «Κρητικός στην καταγωγή, Κρητικός αναφερόμενος».
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ο ΗπειρώτηςΠάπας Ελευθέριος

Ο Ηπειρώτης Πάπας Ελευθέριος (πέθανε στις 24 Μαΐου 189) ήταν πρώιμος επίσκοπος Ρώμης από το 174 μέχρι τον θάνατο του.^[1] Η Παποσύνη του χρονολογείται εναλλακτικά στις περιόδους 171-185 και 177-193 και θεωρείται Άγιος από την Ρωμαιοκαθολική εκκλησία και την Ορθόδοξη Εκκλησία, η μνήμη του εορτάζεται στις 26 Μαΐου.^[2] Πολλές φορές συνδέεται με θρύλους σύμφωνα με τους οποίους δέχτηκε επιστολές από τον "Λούσιους, βασιλιά της Βρετανίας" αλλά δεν θεωρούνται αξιόπιστοι.

Απεικόνιστη του Πάπα Ελευθέριου στο Παλάτσο Φαρνέζε που χρονολογείται τον 15ο αιώνα

Σύμφωνα με το Liber Pontificalis ο Ελευθέριος ήταν Έλληνας στην καταγωγή και γεννήθηκε στην Αρχαία Νικόπολη της Ελληνικής Ηπείρου.^[3][4] Ο σύγχρονος του εκκλησιαστικός συγγραφέας Ηγήσιππος έγραψε ότι ο Πάπας Ανίκητος (154-164) τον διόρισε Διάκονο, τον διατήρησε στην ίδια θέση ο διάδοχος του Πάπας Σωτήρ, τον διαδέχθηκε ο ίδιος ο Ελευθέριος. Με την νέα έκδοση του Liber Pontificalis τον 6ο αιώνα που αφορούσε τον Ελευθέριο αναφέρεται ότι ακύρωσε την απαγόρευση κάποιων φαγητών αναφέροντας ότι "όλα τα φαγητά είναι αποδεκτά από τους χριστιανούς αρκεί να είναι βρώσιμα και αποδεκτά από τον ανθρώπινο οργανισμό". Το σχετικό διάταγμα είχε στόχο να αναιρέσει το Κοσέρ που εκδόθηκε τα πρώτα χριστιανικά χρόνια και απαγόρευσε την κατανάλωση κάποιων φαγητών όπως το χοιρινό, τους ίδιους κανόνες εφάρμοζαν ο Γνωστικισμός και ο Μοντανισμός. Πολύ πιθανό ένα παρόμοιο διάταγμα που εκδόθηκε αργότερα (500) αποδίδεται επίσης στον Ελευθέριο πιθανότατα για να του δώσει μεγαλύτερη εξουσία. Πέθανε (189) και ενταφιάστηκε στον Απόστολο Πέτρο, τα λείψανά του μεταφέρθηκαν τον 16ο αιώνα στην εκκλησία της Αγίας Σουζάνας στη Ρώμη, όπου βρίσκονται μέχρι σήμερα.

Δράση και κληρονομιά του πάπα Ελευθέριου

Αντιμετώπιση των Γνωστικών και Μοντανιστών: Ο Ελευθέριος έδρασε σε μια εποχή όπου αιρετικά κινήματα όπως ο Μοντανισμός και οι Γνωστικοί προκαλούσαν σύγχυση στη θεολογία και την ενότητα της Εκκλησίας. Φαίνεται πως κράτησε σταθερή γραμμή υπέρ της αποστολικής πίστης.
Η διάταξη για τις τροφές: Σύμφωνα με τον Ευσέβιο Καισαρείας (στο Εκκλησιαστική Ιστορία), ο Πάπας Ελευθέριος δίδαξε ότι «ουδεμία βρώσις αποβάλλεται από τους χριστιανούς, αρκεί να λαμβάνεται με ευχαριστία». Με αυτό, απέρριψε τις αιρέσεις που απαγόρευαν ορισμένες τροφές, επηρεασμένες από ιουδαϊκά ή γνωστικά ρεύματα.

Ιεραποστολή στη Βρετανία: Ορισμένες όψιμες παραδόσεις ισχυρίζονται ότι ο βασιλιάς Λουκιός της Βρετανίας (κατά πολλούς θρυλικό πρόσωπο) ζήτησε από τον Πάπα Ελευθέριο να στείλει ιεραποστόλους στη Βρετανία, κάτι που αν και αβέβαιο ιστορικά, μαρτυρεί την εκτεταμένη επιρροή του ονόματός του.
Ο πάπας Ελευθέριος θεωρείται μάρτυρας σε ορισμένους καταλόγους Αγίων, αν και δεν πέθανε σε διωγμό με βεβαιότητα.
Η μνήμη του τιμάται στις 26 Μαΐου. Τιμάται ως Άγιος από την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, και από μερίδα Χριστιανών στην Ανατολή.
Ο Πάπας Ελευθέριος αντιπροσωπεύει την εποχή που ακολούθησε μετά τους Αποστόλους, όταν η Εκκλησία άρχισε να οργανώνεται και να αντιστέκεται στις αιρέσεις και αποτελεί γέφυρα μεταξύ της εποχής των Μαρτύρων και της θεολογικής συγκρότησης του 3ου αιώνα.

Με πληροφορίες από wikipedia