Η East Side Gallery, ένας τουριστικός προορισμός για εκατομμύρια επισκέπτες κάθε χρόνο. Πρόκειται για το μακρύτερο τμήμα του Τείχους του Βερολίνου που σώζεται μέχρι σήμερα.
Το διάσημο έργο «Αδελφικό φιλί» του Ντμίτρι Βρούμπελ με τον Έριχ Χόνεκερ και τον Λεονίντ Μπρέζνιεφ, τους δύο πρώην ηγέτες της ΛΔΓ και της Σοβιετικής Ένωσης να φιλιούνται
Ένα έργο τέχνης που εκτείνεται σε μήκος 1,3 χιλιομέτρων. Η East Side Gallery δημιουργήθηκε λίγο μετά την πτώση του Τείχους, σε μια εποχή που στο πρώην διαιρεμένο Βερολίνο επικρατούσε μια πολύ ιδιαίτερη ατμόσφαιρα. Ένα μείγμα ανανέωσης, ελπίδας, αυτοσχεδιασμού και της αίσθησης ότι όλα ήταν δυνατά. Πίσω από την ανατολική πλευρά του Τείχους του Βερολίνου υπήρχαν πολλά άδεια και αχρησιμοποίητα οικόπεδα, τα οποία κατελήφθησαν κυρίως από καλλιτέχνες που ήρθαν από όλο τον κόσμο και άρχισαν το καλοκαίρι του 1990 να ζωγραφίζουν τις πρώτες μεγάλες τοιχογραφίες στο Τείχος.
Η κατάσταση ήταν ρευστή. Δεν υπήρχαν αυστηρές διαδικασίες αδειοδότησης, οι άνθρωποι απλά έφερναν σκάλες, κουβάδες με μπογιά και σπρέι και άρχιζαν να δουλεύουν. Τελικά, περίπου 118 καλλιτέχνες από 21 χώρες ζωγράφισαν τις τσιμεντένιες επιφάνειες. Ορισμένα έργα ήταν πολιτικά – όπως το διάσημο έργο «Αδελφικό φιλί» του Ντμίτρι Βρούμπελ με τον Έριχ Χόνεκερ και τον Λεονίντ Μπρέζνιεφ, τους δύο πρώην ηγέτες της ΛΔΓ και της Σοβιετικής Ένωσης να φιλιούνται ενώ άλλα έργα ήταν ποιητικά, αφηρημένα ή χιουμοριστικά. Το αποτέλεσμα ήταν ένα πολύχρωμο έργο τέχνης το οποίο όχι μόνο κατέγραψε την πολιτική αναταραχή, αλλά αποτελεί και σύμβολο της ελευθερίας της τέχνης στο δημόσιο χώρο.
Τότε πολλοί καλλιτέχνες εγκαταστάθηκαν εκεί. «Πριν από πάνω από τριάντα χρόνια, στην περιοχή μεταξύ του ποταμού Σπρέε και του Τείχους ζούσαν σχεδόν 300 άνθρωποι σε τροχόσπιτα και αυτοσχέδιες κατοικίες», εξηγεί η πολιτικός επιστήμονας Άννα φον Άρνιμ-Ρόζενταλ, ειδική και σε θέματα πολιτισμού. Από το 2018 είναι διευθύντρια της East Side Gallery στο Ίδρυμα Τείχος του Βερολίνου.
Η περιοχή άλλαξε
«Αλλά εδώ όλα έχουν αλλάξει», λέει η Άννα φον Άρνιμ-Ρόζενταλ. Το 1996, υπό την πίεση της Γερουσίας, το Βερολίνο άνοιξε την περιοχή για αστική ανάπτυξη και οι καλλιτέχνες, τα κλαμπ και οι κάτοικοι με τα τροχόσπιτα που ζούσαν εκεί έπρεπε να μετακομίσουν.
Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, η περιοχή πωλήθηκε στον Αμερικανό δισεκατομμυριούχο Φίλιπ Άντσουτς. «Και γι' αυτό τώρα έχουμε ουρανοξύστες, ξενοδοχεία, το Uber Arena, γραφεία, το εμπορικό κέντρο και ούτω καθεξής», λέει η Άννα φον Άρνιμ-Ρόζενταλ. «Η εναλλακτική ζωή εκδιώχθηκε σε άλλο μέρος».
Ο όμιλος Ανσουτς δημιούργησε εδώ μια πολύ περιζήτητη αστική συνοικία. Από τη δεκαετία του 1990 έχουν κατασκευαστεί νέα κτίρια, ξενοδοχεία, συγκροτήματα γραφείων και πολυτελείς κατοικίες, κυρίως κατά μήκος του ποταμού Σπρέε, όπου η East Side Gallery εκτείνεται παράλληλα με τον ποταμό.
Το 2008 άνοιξε εκεί η σημερινή Uber Arena, όπου πραγματοποιούνται συναυλίες, αθλητικές εκδηλώσεις και σόου. Δίπλα της βρίσκεται το εμπορικό κέντρο East Side Mall και πολλά μπαρ, κλαμπ και εστιατόρια. Η προκυμαία του ποταμού Σπρέε έχει αναπτυχθεί και σήμερα είναι ένα δημοφιλές σημείο για περιπάτους και τουρισμό.
Το παρελθόν και το μέλλον
Το διάσημο έργο «Αδελφικό φιλί» του Ντμίτρι Βρούμπελ με τον Έριχ Χόνεκερ και τον Λεονίντ Μπρέζνιεφ, τους δύο πρώην ηγέτες της ΛΔΓ και της Σοβιετικής Ένωσης να φιλιούνται
Ένα έργο τέχνης που εκτείνεται σε μήκος 1,3 χιλιομέτρων. Η East Side Gallery δημιουργήθηκε λίγο μετά την πτώση του Τείχους, σε μια εποχή που στο πρώην διαιρεμένο Βερολίνο επικρατούσε μια πολύ ιδιαίτερη ατμόσφαιρα. Ένα μείγμα ανανέωσης, ελπίδας, αυτοσχεδιασμού και της αίσθησης ότι όλα ήταν δυνατά. Πίσω από την ανατολική πλευρά του Τείχους του Βερολίνου υπήρχαν πολλά άδεια και αχρησιμοποίητα οικόπεδα, τα οποία κατελήφθησαν κυρίως από καλλιτέχνες που ήρθαν από όλο τον κόσμο και άρχισαν το καλοκαίρι του 1990 να ζωγραφίζουν τις πρώτες μεγάλες τοιχογραφίες στο Τείχος.
Η κατάσταση ήταν ρευστή. Δεν υπήρχαν αυστηρές διαδικασίες αδειοδότησης, οι άνθρωποι απλά έφερναν σκάλες, κουβάδες με μπογιά και σπρέι και άρχιζαν να δουλεύουν. Τελικά, περίπου 118 καλλιτέχνες από 21 χώρες ζωγράφισαν τις τσιμεντένιες επιφάνειες. Ορισμένα έργα ήταν πολιτικά – όπως το διάσημο έργο «Αδελφικό φιλί» του Ντμίτρι Βρούμπελ με τον Έριχ Χόνεκερ και τον Λεονίντ Μπρέζνιεφ, τους δύο πρώην ηγέτες της ΛΔΓ και της Σοβιετικής Ένωσης να φιλιούνται ενώ άλλα έργα ήταν ποιητικά, αφηρημένα ή χιουμοριστικά. Το αποτέλεσμα ήταν ένα πολύχρωμο έργο τέχνης το οποίο όχι μόνο κατέγραψε την πολιτική αναταραχή, αλλά αποτελεί και σύμβολο της ελευθερίας της τέχνης στο δημόσιο χώρο.
Τότε πολλοί καλλιτέχνες εγκαταστάθηκαν εκεί. «Πριν από πάνω από τριάντα χρόνια, στην περιοχή μεταξύ του ποταμού Σπρέε και του Τείχους ζούσαν σχεδόν 300 άνθρωποι σε τροχόσπιτα και αυτοσχέδιες κατοικίες», εξηγεί η πολιτικός επιστήμονας Άννα φον Άρνιμ-Ρόζενταλ, ειδική και σε θέματα πολιτισμού. Από το 2018 είναι διευθύντρια της East Side Gallery στο Ίδρυμα Τείχος του Βερολίνου.
Η περιοχή άλλαξε
Η ανοικοδόμηση της περιοχής
«Αλλά εδώ όλα έχουν αλλάξει», λέει η Άννα φον Άρνιμ-Ρόζενταλ. Το 1996, υπό την πίεση της Γερουσίας, το Βερολίνο άνοιξε την περιοχή για αστική ανάπτυξη και οι καλλιτέχνες, τα κλαμπ και οι κάτοικοι με τα τροχόσπιτα που ζούσαν εκεί έπρεπε να μετακομίσουν.
Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, η περιοχή πωλήθηκε στον Αμερικανό δισεκατομμυριούχο Φίλιπ Άντσουτς. «Και γι' αυτό τώρα έχουμε ουρανοξύστες, ξενοδοχεία, το Uber Arena, γραφεία, το εμπορικό κέντρο και ούτω καθεξής», λέει η Άννα φον Άρνιμ-Ρόζενταλ. «Η εναλλακτική ζωή εκδιώχθηκε σε άλλο μέρος».
Ο όμιλος Ανσουτς δημιούργησε εδώ μια πολύ περιζήτητη αστική συνοικία. Από τη δεκαετία του 1990 έχουν κατασκευαστεί νέα κτίρια, ξενοδοχεία, συγκροτήματα γραφείων και πολυτελείς κατοικίες, κυρίως κατά μήκος του ποταμού Σπρέε, όπου η East Side Gallery εκτείνεται παράλληλα με τον ποταμό.
Το 2008 άνοιξε εκεί η σημερινή Uber Arena, όπου πραγματοποιούνται συναυλίες, αθλητικές εκδηλώσεις και σόου. Δίπλα της βρίσκεται το εμπορικό κέντρο East Side Mall και πολλά μπαρ, κλαμπ και εστιατόρια. Η προκυμαία του ποταμού Σπρέε έχει αναπτυχθεί και σήμερα είναι ένα δημοφιλές σημείο για περιπάτους και τουρισμό.
Το παρελθόν και το μέλλον
Το Τείχος του Βερολίνου το 1992
Τα έργα του Ομίλου Ανσουτς έχουν προκαλέσει επανειλημμένα διαμαρτυρίες - οι επικριτές παραπονέθηκαν ότι το ιστορικό μνημείο της East Side Gallery απειλείται ή διακόπτεται από επενδυτικά έργα. Πρωτοβουλίες όπως η «Σώστε την East Side Gallery» ζητούν να διατηρηθεί ο χώρος ως αυθεντικό μνημείο του Τείχους.
Το γεγονός ότι το Βερολίνο υποστήριξε την οικοδόμηση πολυτελών διαμερισμάτων και ξενοδοχείων στην περιοχή πρέπει να εξεταστεί μέσα στο ιστορικό του πλαίσιο, λέει η Άννα φον Άρνιμ-Ρόζενταλ: «Οι Βερολινέζοι δεν ήθελαν πλέον το Τείχος στο αστικό τοπίο, μόνο λίγες φωνές ήθελαν να το διατηρήσουν. Η περιοχή ήταν ερημωμένη, αλλά ήταν ελκυστική για οικοδόμηση. Έτσι, προσπάθησαν να βρουν συμβιβαστικές λύσεις: να συνεχίσουν την ανάπτυξη της πόλης, αλλά να διατηρήσουν αυτό το μέρος».
Η 35η επέτειό της East Side Gallery γιορτάζεται επίσημα στις 28 Σεπτεμβρίου. Είναι ένα μνημείο τέχνης, μια τουριστική ατραξιόν, ένας χώρος εκδηλώσεων και μια πολυτελής οικιστική περιοχή. Ένα σύμβολο μνήμης μοναδικό σε όλο τον κόσμο.
Τζαμίλα Πράνγκε ντι Ολιβέιρα | Σίλκε Βιντς
Επιμέλεια: Μαρία Ρηγούτσου D.W
Τα έργα του Ομίλου Ανσουτς έχουν προκαλέσει επανειλημμένα διαμαρτυρίες - οι επικριτές παραπονέθηκαν ότι το ιστορικό μνημείο της East Side Gallery απειλείται ή διακόπτεται από επενδυτικά έργα. Πρωτοβουλίες όπως η «Σώστε την East Side Gallery» ζητούν να διατηρηθεί ο χώρος ως αυθεντικό μνημείο του Τείχους.
Το γεγονός ότι το Βερολίνο υποστήριξε την οικοδόμηση πολυτελών διαμερισμάτων και ξενοδοχείων στην περιοχή πρέπει να εξεταστεί μέσα στο ιστορικό του πλαίσιο, λέει η Άννα φον Άρνιμ-Ρόζενταλ: «Οι Βερολινέζοι δεν ήθελαν πλέον το Τείχος στο αστικό τοπίο, μόνο λίγες φωνές ήθελαν να το διατηρήσουν. Η περιοχή ήταν ερημωμένη, αλλά ήταν ελκυστική για οικοδόμηση. Έτσι, προσπάθησαν να βρουν συμβιβαστικές λύσεις: να συνεχίσουν την ανάπτυξη της πόλης, αλλά να διατηρήσουν αυτό το μέρος».
Η 35η επέτειό της East Side Gallery γιορτάζεται επίσημα στις 28 Σεπτεμβρίου. Είναι ένα μνημείο τέχνης, μια τουριστική ατραξιόν, ένας χώρος εκδηλώσεων και μια πολυτελής οικιστική περιοχή. Ένα σύμβολο μνήμης μοναδικό σε όλο τον κόσμο.
Τζαμίλα Πράνγκε ντι Ολιβέιρα | Σίλκε Βιντς
Επιμέλεια: Μαρία Ρηγούτσου D.W
Tags
ΕΥΡΩΠΗ