SZ: Oι ΗΠΑ σε ρόλο επιβολής της παγκόσμιας τάξης;

Το σχέδιο του Αμερικανού Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ για την ειρήνευση στη Γάζα και το ευρωπαϊκό αμυντικό πρόγραμμα SAFE με τη διαφωνία Ελλάδας-Τουρκίας στο γερμανικό Τύπο.

Kατάμεστη η αίθουσα Τύπου, αλλά Τραμπ και Νετανιάχου δεν δέχθηκαν ερωτήσεις

To θέμα που κυριαρχεί στο γερμανικό Τύπο είναι το σχέδιο του Αμερικανού Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ για την ειρήνευση στη Γάζα. H Süddeutsche Zeitung γράφει πως ο Τραμπ βλέπει τις ΗΠΑ στο ρόλο της δύναμης που θα επιβάλει την τάξη στη Μέση Ανατολή και σχολιάζει: «Το να πει κανείς ότι ο Ντόναλντ Τραμπ είναι επιρρεπής σε υπερβολές θα ήταν μάλλον μετριοπαθές. Όταν ο Αμερικανός Πρόεδρος παρουσίασε το ειρηνευτικό του σχέδιο για τη Γάζα, μίλησε για «δυνητικά μια από τις μεγαλύτερες μέρες του πολιτισμού». Ο Τραμπ δηλαδή παραμένει Τραμπ. Εντούτοις, πρέπει να του αναγνωριστεί ότι ο συχνά επιπόλαιος Πρόεδρος των ΗΠΑ φέρνει τώρα μια κινητικότητα στην ολέθρια κατάσταση της Γάζας. Το ειρηνευτικό του σχέδιο φαίνεται να αναγκάζει τον Ισραηλινό Πρωθυπουργό Βενιαμίν Νετανιάχου να τερματίσει τον πόλεμο».
Και το δημοσίευμα συνεχίζει: «Σε κάθε περίπτωση, ο οδικός χάρτης που ανακοίνωσε ο Αμερικανός Πρόεδρος μετά τη συνάντηση στον Λευκό Οίκο, δεν είναι εκ πρώτης όψεως ο οδικός χάρτης του Νετανιάχου. Και σίγουρα όχι αυτός των ακροδεξιών εταίρων του κυβερνητικού του συνασπισμού. Τι δίνει ελπίδα στο σχέδιο Τραμπ; Πρώτον, η άμεση απελευθέρωση όλων των ζωντανών Ισραηλινών ομήρων και η παράδοση των νεκρών Ισραηλινών ομήρων. Δεύτερον, η σαφής απόρριψη –τουλάχιστον προς το παρόν– της ιδέας του εκτοπισμού των Παλαιστινίων. Καθώς και τα – ομολογουμένως μόνο πολύ χαλαρά σκιαγραφημένα – εδαφικά όρια της ισραηλινής κατοχής της Γάζας» .

Πολλές οι ασάφειες στο σχέδιο Τραμπ για τη Γάζα

                          Τις ασάφειες του σχεδίου για τη Γάζα επισημαίνει ο γερμανικός Τύπος

Διαφορετική άποψη έχει η Saarbrücker Zeitung, η οποία γράφει: «Αναμφίβολα το σχέδιο των ΗΠΑ έχει και αδυναμίες. Εκτός από την έλλειψη έγκρισης της Χαμάς είναι και οι λεπτομέρειες του αφοπλισμού της εξτρεμιστικής πολιτοφυλακής που παραμένουν ανοιχτές. Επίσης ασαφές παραμένει πώς πρέπει να είναι μια δύναμη σταθεροποίησης. Προς τα πού θα υποχωρήσουν οι ισραηλινές δυνάμεις επίσης παραμένει αδιευκρίνιστο. Η ιδέα ενός «Συμβουλίου Ειρήνης» για τη διενέργεια ελέγχου φαίνεται μάλλον περίεργη σε μια πιθανή κυβέρνηση τεχνοκρατών υπό τον Ντόναλντ Τραμπ. Μέλος έγινε και ο πρώην Πρωθυπουργός της Βρετανίας Τόνι Μπλερ, ο οποίος ήταν συνυπεύθυνος για τον καταστροφικό πόλεμο στο Ιράκ το 2003. Ωστόσο, το σχέδιο Τραμπ είναι μια μοναδική αυτή τη στιγμή ευκαιρία που σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να μείνει αχρησιμοποίητη».

Το πρόγραμμα SAFE, η Ελλάδα και η Τουρκία


Kαι ένα θέμα ελληνικού ενδιαφέροντος. Η οικονομική εφημερίδα του Ντίσελντορφ Handelsblatt αναφέρεται στο ευρωπαϊκό εξοπλιστικό πρόγραμμα SAFE (σσ. άλλα αποσπάσματα και στην Επισκόπηση Τύπου 30.09) «στο οποίο θέλει να συμμετάσχει και η Τουρκία . Κάτι όμως που αρνείται κατηγορηματικά ο Έλληνας Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης όσο η Τουρκία απειλεί τη χώρα του. Το ρεπορτάζ σημειώνει σχετικά με το πώς βλέπει η τουρκική πλευρά το ευρωπαϊκό πρόγραμμα: «Η τουρκική κυβέρνηση προφανώς βλέπει το SAFE πάνω από όλα ως μια ευκαιρία να καθιερώσει την εγχώρια βιομηχανία όπλων ως προμηθευτή στην ΕΕ. Τα τελευταία χρόνια έχει εξελιχθεί σε παγκόσμιο παίκτη με τεράστια κρατική υποστήριξη.
                                           Μη επανδρωμένο αεροσκάφος της εταιρείας Baykar

Η τουρκική βιομηχανία περιλαμβάνει περίπου 3.500 εταιρείες που πέτυχαν πωλήσεις περίπου 15 δισεκατομμυρίων δολαρίων πέρυσι. Γνωστοί κατασκευαστές είναι οι Aselsan (ηλεκτρονικά), Roketsan (βλήματα), TAI/Tusas (αεροδιαστημική) και Baykar (μη επανδρωμένοι πύραυλοι). Το drone Bayraktar TB2 θεωρείται μια πολύ μεγάλη εξαγωγική επιτυχία. Το διάδοχό του μοντέλο TB3 δοκιμάζεται. Τον Ιούνιο, η Baykar ανέλαβε την ιταλική εταιρεία κατασκευής αεροσκαφών Piaggio Aerospace. Άλλα μεγάλα έργα περιλαμβάνουν το άρμα μάχης Altay, το αεροπλανοφόρο Mugem, την κορβέτα Milgem και το stealth jet Kaan. Σύμφωνα με έρευνα του Ιδρύματος Πολιτικής και Επιστήμης, ο τουρκικός στρατιωτικός εξοπλισμός αποστέλλεται πλέον σε 185 χώρες. Κύριοι αγοραστές είναι τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Πακιστάν, το Κατάρ, η Σαουδική Αραβία και η Ουκρανία . Το 2024, τα έσοδα από τις εξαγωγές αυξήθηκαν στα 7,1 δισεκατομμύρια δολάρια - τρεις φορές περισσότερα από ό,τι πριν από δέκα χρόνια».

Δημοσίευση σχολίου

Νεότερη Παλαιότερη