Ο γερμανικός Τύπος γράφει για την πρόοδο και τα ερωτηματικά στις διαπραγματεύσεις για την ειρήνη στην Ουκρανία, υιοθετώντας μία μάλλον συγκρατημένη στάση.
Ο γερμανικός Τύπος χαιρετίζει την πρόοδο με... συγκρατημένη αισιοδοξία
Πληθώρα δημοσιευμάτων στον γερμανικό Τύπο αναφορικά με τις εξελίξεις στις διαπραγματεύσεις για το Ουκρανικό, σε κλίμα πάντως αρκετά συγκρατημένης αισιοδοξίας. Τα γερμανικά μέσα συμφωνούν σε ένα πράγμα: όση πρόοδος κι αν σημειωθεί, όλα θα εξαρτηθούν τελικά από τον Πούτιν.
Κατά τη Handelsblatt ακόμα και αν υπάρξει συμφωνία Ευρωπαίων, Ουκρανών και Αμερικανών, «αυτό δεν σημαίνει ότι η κοινή στρατηγική θα αντέξει – και υπάρχουν τρεις λόγοι γι' αυτό: πρώτον, η Ευρώπη πρέπει να είναι ενωμένη. Το αν είναι πράγματι έτοιμη γι’ αυτό, θα φανεί μόλις την Πέμπτη (όταν και θα αποφασιστεί τι μέλλει γενέσθαι με τα παγωμένα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία), καθώς δεν είναι καθόλου δεδομένη η τήρηση μιας ενιαίας στάσης υπέρ της Ουκρανίας.
Δεύτερον, οι ΗΠΑ θα μπορούσαν ανά πάσα στιγμή να αλλάξουν και πάλι τη στάση τους. Ο πρόεδρος Τραμπ θα μπορούσε να ανακαλέσει δεσμεύσεις που διατυπώθηκαν στο Βερολίνο ή να τις προσαρμόσει, εάν δεχθεί πίεση από τον Πούτιν.
Και τρίτον, υπάρχει και η Ρωσία – ο μεγαλύτερος παράγοντας αβεβαιότητας. Διότι η Ουκρανία πρέπει, στην τελική, να υπογράψει μια συμφωνία για κατάπαυση του πυρός και αργότερα για ειρήνη με τη Μόσχα.
Όσο ενωμένες κι αν εμφανιστούν οι ΗΠΑ, η Ουκρανία και η Ευρώπη, εάν ο Πούτιν δεν θέλει να συμφωνήσει, δεν θα υπάρξει ειρήνη. Και ακόμα κι αν υπάρξει συμφωνία, στην Ουκρανία υπάρχει ο δικαιολογημένος φόβος ότι η Ρωσία μπορεί να την παραβιάσει ανά πάσα στιγμή. Αυτό είναι κάτι για το οποίο πρέπει να θωρακιστεί η Ουκρανία.
Η πρόοδος που επιτυγχάνεται, όπως επί του παρόντος στο Βερολίνο, είναι αναμφίβολα καλοδεχούμενη. Ο δρόμος προς μια σταθερή ειρήνη παραμένει, όμως, προς το παρόν μακρύς», καταλήγει η Handelsblatt.
FAZ: Οι εγγυήσεις «στα χαρτιά» δεν επαρκούν
«Βιώνουμε μία ακόμα "καθοριστική εβδομάδα”, όπως ανακοινώθηκε και τόσες άλλες φορές στο παρελθόν, χωρίς, ωστόσο, να έχουν ληφθεί αποφάσεις που να οδηγούν σε παύση των εχθροπραξιών», παρατηρεί η Frankfurter Allgemeine Zeitung, σε σχόλιο με τίτλο «Οι εγγυήσεις στα χαρτιά δεν αρκούν».
Αυτό «δεν οφείλεται στους Ουκρανούς, που δέχονται επιθέσεις και βομβαρδίζονται κάθε νύχτα, αλλά στην άρνηση του Πούτιν να διατάξει τα στρατεύματά του να σταματήσουν. Είναι κάτι που πρέπει να υπενθυμίζεται διαρκώς, διότι από το Κίεβο απαιτούν παραχωρήσεις όχι μόνο το Κρεμλίνο αλλά και ο Λευκός Οίκος, σαν να έχει ξεκινήσει η Ουκρανία αυτόν τον εγκληματικό πόλεμο και να πρέπει ως τιμωρία να εκχωρήσει εδάφη και να παραδώσει κυριαρχικά δικαιώματα.
Η Ουάσιγκτον φέρεται βέβαια να μην υποστηρίζει πλέον το αίτημα του Πούτιν να αποκτήσει και τα τμήματα του Ντονμπάς που δεν έχει καταλάβει ακόμη, συμπεριλαμβανομένων των αμυντικών θέσεων ζωτικής σημασίας για τους Ουκρανούς. Ακόμα και έτσι όμως είναι απολύτως αναγκαίο να δοθούν ισχυρές δεσμεύσεις στρατιωτικής συνδρομής σε περίπτωση νέας ρωσικής επίθεσης. Οι εγγυήσεις ασφάλειας μόνο "στα χαρτιά” δεν επαρκούν».
RND: Μία αχτίδα ελπίδας
Το Γερμανικό Δημοσιογραφικό Δίκτυο (RND) αξιολογεί πάντως τις εξελίξεις ως «μία αχτίδα ελπίδας».
Αν και πάντοτε υπάρχει ο φόβος να αλλάξει γνώμη ο Τραμπ, οι ΗΠΑ φαίνονται διατεθειμένες «να παράσχουν από κοινού με τα κράτη του ΝΑΤΟ "ουσιαστικές, νομικές και υλικές εγγυήσεις ασφάλειας” – γεγονός που θα σήμαινε ότι η Ουκρανία θα προστατευθεί από το ενδεχόμενο να υπάρξει συμφωνία κατάπαυσης πυρός και η Ρωσία απλώς να την παραβιάσει συνεχίζοντας τους βομβαρδισμούς».
Ο γερμανικός Τύπος χαιρετίζει την πρόοδο με... συγκρατημένη αισιοδοξία
Πληθώρα δημοσιευμάτων στον γερμανικό Τύπο αναφορικά με τις εξελίξεις στις διαπραγματεύσεις για το Ουκρανικό, σε κλίμα πάντως αρκετά συγκρατημένης αισιοδοξίας. Τα γερμανικά μέσα συμφωνούν σε ένα πράγμα: όση πρόοδος κι αν σημειωθεί, όλα θα εξαρτηθούν τελικά από τον Πούτιν.
Κατά τη Handelsblatt ακόμα και αν υπάρξει συμφωνία Ευρωπαίων, Ουκρανών και Αμερικανών, «αυτό δεν σημαίνει ότι η κοινή στρατηγική θα αντέξει – και υπάρχουν τρεις λόγοι γι' αυτό: πρώτον, η Ευρώπη πρέπει να είναι ενωμένη. Το αν είναι πράγματι έτοιμη γι’ αυτό, θα φανεί μόλις την Πέμπτη (όταν και θα αποφασιστεί τι μέλλει γενέσθαι με τα παγωμένα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία), καθώς δεν είναι καθόλου δεδομένη η τήρηση μιας ενιαίας στάσης υπέρ της Ουκρανίας.
Δεύτερον, οι ΗΠΑ θα μπορούσαν ανά πάσα στιγμή να αλλάξουν και πάλι τη στάση τους. Ο πρόεδρος Τραμπ θα μπορούσε να ανακαλέσει δεσμεύσεις που διατυπώθηκαν στο Βερολίνο ή να τις προσαρμόσει, εάν δεχθεί πίεση από τον Πούτιν.
Και τρίτον, υπάρχει και η Ρωσία – ο μεγαλύτερος παράγοντας αβεβαιότητας. Διότι η Ουκρανία πρέπει, στην τελική, να υπογράψει μια συμφωνία για κατάπαυση του πυρός και αργότερα για ειρήνη με τη Μόσχα.
Το κατά πόσο επιτεύχθηκε πρόοδος στο Βερολίνο θα φανεί τις επόμενες ημέρες
Όσο ενωμένες κι αν εμφανιστούν οι ΗΠΑ, η Ουκρανία και η Ευρώπη, εάν ο Πούτιν δεν θέλει να συμφωνήσει, δεν θα υπάρξει ειρήνη. Και ακόμα κι αν υπάρξει συμφωνία, στην Ουκρανία υπάρχει ο δικαιολογημένος φόβος ότι η Ρωσία μπορεί να την παραβιάσει ανά πάσα στιγμή. Αυτό είναι κάτι για το οποίο πρέπει να θωρακιστεί η Ουκρανία.
Η πρόοδος που επιτυγχάνεται, όπως επί του παρόντος στο Βερολίνο, είναι αναμφίβολα καλοδεχούμενη. Ο δρόμος προς μια σταθερή ειρήνη παραμένει, όμως, προς το παρόν μακρύς», καταλήγει η Handelsblatt.
FAZ: Οι εγγυήσεις «στα χαρτιά» δεν επαρκούν
«Βιώνουμε μία ακόμα "καθοριστική εβδομάδα”, όπως ανακοινώθηκε και τόσες άλλες φορές στο παρελθόν, χωρίς, ωστόσο, να έχουν ληφθεί αποφάσεις που να οδηγούν σε παύση των εχθροπραξιών», παρατηρεί η Frankfurter Allgemeine Zeitung, σε σχόλιο με τίτλο «Οι εγγυήσεις στα χαρτιά δεν αρκούν».
Αυτό «δεν οφείλεται στους Ουκρανούς, που δέχονται επιθέσεις και βομβαρδίζονται κάθε νύχτα, αλλά στην άρνηση του Πούτιν να διατάξει τα στρατεύματά του να σταματήσουν. Είναι κάτι που πρέπει να υπενθυμίζεται διαρκώς, διότι από το Κίεβο απαιτούν παραχωρήσεις όχι μόνο το Κρεμλίνο αλλά και ο Λευκός Οίκος, σαν να έχει ξεκινήσει η Ουκρανία αυτόν τον εγκληματικό πόλεμο και να πρέπει ως τιμωρία να εκχωρήσει εδάφη και να παραδώσει κυριαρχικά δικαιώματα.
Η Ουάσιγκτον φέρεται βέβαια να μην υποστηρίζει πλέον το αίτημα του Πούτιν να αποκτήσει και τα τμήματα του Ντονμπάς που δεν έχει καταλάβει ακόμη, συμπεριλαμβανομένων των αμυντικών θέσεων ζωτικής σημασίας για τους Ουκρανούς. Ακόμα και έτσι όμως είναι απολύτως αναγκαίο να δοθούν ισχυρές δεσμεύσεις στρατιωτικής συνδρομής σε περίπτωση νέας ρωσικής επίθεσης. Οι εγγυήσεις ασφάλειας μόνο "στα χαρτιά” δεν επαρκούν».
RND: Μία αχτίδα ελπίδας
Το Γερμανικό Δημοσιογραφικό Δίκτυο (RND) αξιολογεί πάντως τις εξελίξεις ως «μία αχτίδα ελπίδας».
Αν και πάντοτε υπάρχει ο φόβος να αλλάξει γνώμη ο Τραμπ, οι ΗΠΑ φαίνονται διατεθειμένες «να παράσχουν από κοινού με τα κράτη του ΝΑΤΟ "ουσιαστικές, νομικές και υλικές εγγυήσεις ασφάλειας” – γεγονός που θα σήμαινε ότι η Ουκρανία θα προστατευθεί από το ενδεχόμενο να υπάρξει συμφωνία κατάπαυσης πυρός και η Ρωσία απλώς να την παραβιάσει συνεχίζοντας τους βομβαρδισμούς».
ΗΒ: Ο Τραμπ δεν αποκλείεται να αλλάξει ξανά τη στάση του, εφόσον πιεστεί από τον Πούτιν
Και το RND ωστόσο επισημαίνει πως «καμία συζήτηση δεν μπορεί να φέρει την ειρήνη, όσο η Ρωσία δεν κάθεται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και δεν συμφωνεί. Το ότι ο Πούτιν δεν έχει κανένα ενδιαφέρον για γρήγορο τερματισμό του πολέμου και της αιματοχυσίας στην Ουκρανία, το αποδεικνύει εξάλλου καθημερινά».
Όσον αφορά ειδικότερα τον καγκελάριο Μερτς, το γερμανικό μέσο αναφέρει πως αυτός «κατάφερε όχι μόνο να ενισχύσει τη θέση της Ουκρανίας στις διαπραγματεύσεις, αλλά και να κρατήσει επίσης στο παιχνίδι τους Ευρωπαίους, τους οποίους ο Τραμπ θεωρεί στην πραγματικότητα αδύναμους».
Για την Ευρώπη πάντως η μεγάλη δοκιμασία είναι την Πέμπτη, όταν και θα αποφασιστεί τι μέλλει γενέσθαι με τα παγωμένα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία. «Τα κράτη της ΕΕ δεν ομοφωνούν στο εν λόγω ζήτημα. Εάν σταθούν από κοινού απέναντι στη Μόσχα, θα κερδίσουν τον σεβασμό τόσο του Πούτιν όσο και του Τραμπ. Εάν δεν συμβεί αυτό, η Ευρώπη θα χάσει το κύρος της σε διεθνές επίπεδο. Και εάν δεν καταστεί δυνατή ούτε καν μια συμφωνία για τα χρήματα, τότε θα είναι δύσκολη και η κοινή άμυνα απέναντι σε έναν πολέμαρχο όπως ο Πούτιν», καταλήγει το RND.
Όσον αφορά ειδικότερα τον καγκελάριο Μερτς, το γερμανικό μέσο αναφέρει πως αυτός «κατάφερε όχι μόνο να ενισχύσει τη θέση της Ουκρανίας στις διαπραγματεύσεις, αλλά και να κρατήσει επίσης στο παιχνίδι τους Ευρωπαίους, τους οποίους ο Τραμπ θεωρεί στην πραγματικότητα αδύναμους».
Για την Ευρώπη πάντως η μεγάλη δοκιμασία είναι την Πέμπτη, όταν και θα αποφασιστεί τι μέλλει γενέσθαι με τα παγωμένα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία. «Τα κράτη της ΕΕ δεν ομοφωνούν στο εν λόγω ζήτημα. Εάν σταθούν από κοινού απέναντι στη Μόσχα, θα κερδίσουν τον σεβασμό τόσο του Πούτιν όσο και του Τραμπ. Εάν δεν συμβεί αυτό, η Ευρώπη θα χάσει το κύρος της σε διεθνές επίπεδο. Και εάν δεν καταστεί δυνατή ούτε καν μια συμφωνία για τα χρήματα, τότε θα είναι δύσκολη και η κοινή άμυνα απέναντι σε έναν πολέμαρχο όπως ο Πούτιν», καταλήγει το RND.
Γιώργος Πασσάς -D.W
Tags
ΕΥΡΩΠΗ