Του ΒΑΓΓΕΛΗ ΝΕΣΣΗ
----------------------------------------------------
* Τα παιδιά μας ζώντας την παιδική και εφηβική τους ηλικία μέσα σε ένα καλό γενικά επίπεδο διαβίωσης, έτειναν να αποκτήσουν ή απέκτησαν μια βεβαιότητα πως το επίπεδο αυτό είναι δεδομένο και διατηρήσιμο, ανεξάρτητα από το οικονομικό περιβάλλον της χώρας, ανεξάρτητα ακόμη κι από τη δική τους ενεργή συμμετοχή!
Η οικονομική κρίση που ενέσκηψε βίαια, διέψευσε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο αυτήν την «βεβαιότητα» που επρόκειτο φυσικά για αυταπάτη. Το «έχει ο μπαμπάς άρα θα έχω και γω» αποτέλεσε ξαφνικά και οριστικά παρελθόν.
Φαντάζομαι έχει γίνει αυτονόητο πια σε όλους τους νέους, πως για να κρατήσουν ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης, είναι απολύτως απαραίτητη η δική τους προσπάθεια, ο δικός τους αγώνας, που φυσικό είναι να γίνεται ακόμη δυσκολότερος σε συνθήκες οικονομικής κρίσης.
Αν το πρώτο βήμα είναι η συνειδητοποίηση αυτής της αλήθειας, το αμέσως επόμενο είναι η άμεση δραστηριοποίηση για να μετριαστούν οι επιπτώσεις μιας κακής οικονομικής συγκυρίας. Η ατολμία, η αναποφασιστικότητα και ο μη ορθολογικός προγραμματισμός σκοτώνουν τις πιο ελπιδοφόρες και πρωτοποριακές ιδέες. Καμία ιδέα δεν μπορεί να είναι προσοδοφόρα αν δεν γίνει πράξη βήμα το βήμα και με ενθουσιώδη αποφασιστικότητα. Αυτοί που προσπαθούν αργά ή γρήγορα βρίσκουν την επιτυχία, αυτοί που δεν προσπαθούν ικανοποιούνται(;) να βρίσκουν δικαιολογίες!
Υπάρχουν πάρα πολλές ανεκμετάλλευτες επιλογές εργασίας, αρκεί μαζί με τη βούληση για δράση, να υπάρξει και η αφύπνιση της -σε χειμερία νάρκη ευρισκόμενης- φαντασίας σε άμεσο συνδυασμό με τη γνώση, που σήμερα τουλάχιστον προσφέρεται πλουσιοπάροχα εκτός των άλλων και μέσω των νέων τεχνολογιών επικοινωνίας. Ευπρόσδεκτο το like και τα μηνύματα, αλλά τα κινητά (smartphones!) και το ίντερνετ προσφέρουν απείρως πιο πολλές επιλογές γνώσης και ευρύτερης αναζήτησης ιδεών και εποικοδομητικών προτάσεων. Εποικοδομητικές προτάσεις και ιδέες που δεν σταματούν στην αποστολή των βιογραφικών σε επιχειρήσεις και δημόσιους οργανισμούς ή στις γνωριμίες των γονέων, αλλά επεκτείνονται σε όλο το φάσμα των εργασιών και των επιχειρήσεων ανεξάρτητα από αποκτηθέντα πτυχία και γνώσεις. Ίδρυση επιχειρήσεων πχ με επιχειρηματία-ιδιοκτήτη τον ίδιο τον νέο, τον έχοντα πτυχίο ή όχι είναι μια καλή πρόταση, είναι μια καλή αρχή.
Όσοι νέοι ενεργήσουν με βάση αυτό το σκεπτικό δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα, οι πρόγονοι τους, οι πρόγονοί μας, τα κατάφεραν με πολύ λιγότερα μέσα και με δυσκολότερες οικονομικές -και όχι μόνον- συνθήκες. Άλλωστε η προσαρμογή στις εκάστοτε συνθήκες κρίνει και την ικανότητα του καθενός να ξεπερνά εμπόδια, αλλά και τη δυνατότητα του να μεταφέρει και να εκμεταλλεύεται τις αποκτηθείσες γνώσεις στην πράξη.
Όσοι νέοι δεν ενεργήσουν κατ’ αυτόν τον τρόπο… δυστυχώς δεν έχω καλά νέα για αυτούς, παρόλο που θα επιθυμούσα να τους μεταδώσω έστω και μια μικρή δόση αισιοδοξίας.
Η οικονομική κρίση που ενέσκηψε βίαια, διέψευσε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο αυτήν την «βεβαιότητα» που επρόκειτο φυσικά για αυταπάτη. Το «έχει ο μπαμπάς άρα θα έχω και γω» αποτέλεσε ξαφνικά και οριστικά παρελθόν.
Φαντάζομαι έχει γίνει αυτονόητο πια σε όλους τους νέους, πως για να κρατήσουν ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης, είναι απολύτως απαραίτητη η δική τους προσπάθεια, ο δικός τους αγώνας, που φυσικό είναι να γίνεται ακόμη δυσκολότερος σε συνθήκες οικονομικής κρίσης.
Αν το πρώτο βήμα είναι η συνειδητοποίηση αυτής της αλήθειας, το αμέσως επόμενο είναι η άμεση δραστηριοποίηση για να μετριαστούν οι επιπτώσεις μιας κακής οικονομικής συγκυρίας. Η ατολμία, η αναποφασιστικότητα και ο μη ορθολογικός προγραμματισμός σκοτώνουν τις πιο ελπιδοφόρες και πρωτοποριακές ιδέες. Καμία ιδέα δεν μπορεί να είναι προσοδοφόρα αν δεν γίνει πράξη βήμα το βήμα και με ενθουσιώδη αποφασιστικότητα. Αυτοί που προσπαθούν αργά ή γρήγορα βρίσκουν την επιτυχία, αυτοί που δεν προσπαθούν ικανοποιούνται(;) να βρίσκουν δικαιολογίες!
Υπάρχουν πάρα πολλές ανεκμετάλλευτες επιλογές εργασίας, αρκεί μαζί με τη βούληση για δράση, να υπάρξει και η αφύπνιση της -σε χειμερία νάρκη ευρισκόμενης- φαντασίας σε άμεσο συνδυασμό με τη γνώση, που σήμερα τουλάχιστον προσφέρεται πλουσιοπάροχα εκτός των άλλων και μέσω των νέων τεχνολογιών επικοινωνίας. Ευπρόσδεκτο το like και τα μηνύματα, αλλά τα κινητά (smartphones!) και το ίντερνετ προσφέρουν απείρως πιο πολλές επιλογές γνώσης και ευρύτερης αναζήτησης ιδεών και εποικοδομητικών προτάσεων. Εποικοδομητικές προτάσεις και ιδέες που δεν σταματούν στην αποστολή των βιογραφικών σε επιχειρήσεις και δημόσιους οργανισμούς ή στις γνωριμίες των γονέων, αλλά επεκτείνονται σε όλο το φάσμα των εργασιών και των επιχειρήσεων ανεξάρτητα από αποκτηθέντα πτυχία και γνώσεις. Ίδρυση επιχειρήσεων πχ με επιχειρηματία-ιδιοκτήτη τον ίδιο τον νέο, τον έχοντα πτυχίο ή όχι είναι μια καλή πρόταση, είναι μια καλή αρχή.
Όσοι νέοι ενεργήσουν με βάση αυτό το σκεπτικό δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα, οι πρόγονοι τους, οι πρόγονοί μας, τα κατάφεραν με πολύ λιγότερα μέσα και με δυσκολότερες οικονομικές -και όχι μόνον- συνθήκες. Άλλωστε η προσαρμογή στις εκάστοτε συνθήκες κρίνει και την ικανότητα του καθενός να ξεπερνά εμπόδια, αλλά και τη δυνατότητα του να μεταφέρει και να εκμεταλλεύεται τις αποκτηθείσες γνώσεις στην πράξη.
Όσοι νέοι δεν ενεργήσουν κατ’ αυτόν τον τρόπο… δυστυχώς δεν έχω καλά νέα για αυτούς, παρόλο που θα επιθυμούσα να τους μεταδώσω έστω και μια μικρή δόση αισιοδοξίας.
Δημοσιεύθηκε στον ΠΡΩΪΝΟ ΛΟΓΟ
Tags
ΣΧΟΛΙΑ-ΑΠΟΨΕΙΣ
