Στην έναρξη ερευνών για υδρογονάνθρακες στη νοτιοδυτική Ελλάδα αναφέρεται ρεπορτάζ στην Handelsblatt. Σχόλια για τη σημασία της ρωσικής οπισθοχώρησης από την Χερσώνα.
Ο τερματικός σταθμός υγροποιημένου φυσικού αερίου στη Ρεβυθούσα κοντά στην Αθήνα
«2.000 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου στα ανοιχτά των ελληνικών ακτών. H Eλλάδα θέλει να αξιοποιήσει γιγάντια αποθέματα. Ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης επιταχύνει τις έρευνες για φυσικό αέριο. Η εκμετάλλευσή τους θα μπορούσε να ξεκινήσει ήδη από το 2027. Όλη η Ευρώπη θα μπορούσε να ωφεληθεί» αναφέρει σε ρεπορτάζ του από την Αθήνα ο ανταποκριτής της οικονομικής εφημερίδας Handelsblatt Γκερντ Χέλερ. Το μακροσκελές ρεπορτάζ εστιάζει στις πρόσφατες ανακοινώσεις του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη για έναρξη σεισμικών ερευνών από το πλοίο Sanco Swift στην περιοχή νοτιοδυτικά της Κρήτης και της Πελοποννήσου και αργότερα στο Ιόνιο για λογαριασμό των εταιρειών Exxon Mobil και Hellenic Energy.
Στα ανοιχτά της Κρήτης και της Πελοποννήσου οι πρώτες έρευνες (φωτό. Ηράκλειο)
To ρεπορτάζ χαρακτηρίζει τις ενέργειες αυτές «νέα κίνηση της Ελλάδας προς την εκμετάλλευση κοιτασμάτων φυσικού αερίου στα ανοιχτά ύδατά της» και παρατηρεί: «Πρόκειται για ένα θέμα που επί χρόνια είχε παραγκωνιστεί για λόγους κλιματικής πολιτικής αλλά και εξαιτίας της υποτιθέμενης αξιόπιστης διαθεσιμότητας φθηνού ρωσικού φυσικού αερίου. Πλέον ο πόλεμος στην Ουκρανία και η ενεργειακή κρίση επιτάσσουν μια επανεξέταση. Η Ελλάδα αναζητά τώρα αντικατάσταση για το ρωσικό φυσικό αέριο, που στο παρελθόν κάλυπτε το 45% της κατανάλωσης. Τα ενδεχόμενα κοιτάσματα δεν έχουν ενδιαφέρον όμως μόνο για την Ελλάδα (…) Με βάση την περσινή κατανάλωση, θα αρκούσαν για να τροφοδοτήσουν ολόκληρη την ΕΕ με φυσικό αέριο για πάνω από πέντε χρόνια.»
Το ρεπορτάζ παρουσιάζει εκτενώς τα διαθέσιμα στοιχεία για κοιτάσματα υδρογονανθράκων στις περιοχές νοτιοδυτικά της Κρήτης, της Πελοποννήσου και του Ιονίου καθώς και τα προβλεπόμενα χρονοδιαγράμματα για τις έρευνες στις περιοχές αυτές βάσει εκτιμήσεων ειδικών από τους εμπλεκόμενους φορείς και κυβερνητικών παραγόντων.
Μεταξύ άλλων το ρεπορτάζ σημειώνει: «Και στο Αιγαίο εικάζεται ότι υπάρχουν κοιτάσματα υδρογονανθράκων. Mέχρι στιγμής όμως δεν έχει γίνει καμία έρευνα εκεί διότι Ελλάδα και Τουρκία διαφωνούν για την οριοθέτηση των οικονομικών ζωνών. Η Τουρκία δεν έχει πάντως προβάλει αξιώσεις για τις περιοχές στις οποίες εστιάζουν οι τρέχουσες έρευνες».
Χερσώνα: Νίκη της Ουκρανίας ή νωρίς για εορτασμούς;
Oυκρανικό χωριό κοντά στην πόλη της Χερσώνας, 11 Νοεμβρίου 2022
Ο γερμανικός Τύπος συνεχίζει να αναλύει και να σχολιάζει τις ευρύτερες συνέπειες από την οπισθοχώρηση των ρωσικών στρατευμάτων από τη Χερσώνα στη νότια Ουκρανία.
Το περιοδικό Focus στη διαδικτυακή του έκδοση παρατηρεί: «Το γεγονός ότι ο Πούτιν συναίνεσε για την επαίσχυντη για τη Ρωσία οπισθοχώρηση από την Χερσώνα, σημαίνει ότι μετά από αρκετές ήττες δεν μπορεί πλέον να παρέμβει στον πολεμικό σχεδιασμό προσωπικά, όπως ήταν γνωστό μέχρι τώρα. Ωστόσο δεν αναμένεται να εγκαταλείψει τα σχέδιά του για κατάληψη όσο το δυνατόν περισσότερων εδαφών στην Ουκρανία με στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης του Κιέβου».
Σε άλλο σημείο το ίδιο σχόλιο υπογραμμίζει: «Το σημαντικότερο μάθημα από τη Χερσώνα είναι ότι η Ουκρανία απέδειξε για άλλη μια φορά ότι μπορεί να αντιμετωπίσει με επιτυχία τη Ρωσία χάρη στα ανώτερα μέσα που διαθέτει. Αυτό είναι ένα σημαντικό στοιχείο για τη δυτική υποστήριξη, η οποία παίζει ουσιώδη ρόλο στην Ουκρανία. Χωρίς αυτή τη στήριξη δεν θα υπήρχε η νίκη του ουκρανικού στρατού στη Χερσώνα».
Από την πλευρά της η γερμανική ραδιοφωνία Deutschlandfunk σημειώνει: «Είναι ακόμη πολύ νωρίς για ευφορία. Ο ρωσικός στρατός δεν έχει τραπεί σε φυγή, όπως συνέβη τον Σεπτέμβριο στο Χάρκοβο, όπου απεσύρθη αφήνοντας πίσω του πολεμικό υλικό. Τώρα προσπαθεί να αποχωρήσει από τη Χερσώνα συντεταγμένα, με στρατιωτικό υλικό και προσωπικό που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει αλλού. Μεγάλα τμήματα της ευρύτερης περιοχής της Χερσώνας παραμένουν υπό κατοχή και η Ρωσία είναι απίθανο να εγκαταλείψει χωρίς μάχη την πόλη της Χερσώνας. Υπάρχει ακόμη πολλή δουλειά που πρέπει να γίνει στην Ουκρανία».
Δήμητρα Κυρανούδη
