Κατά τον Οκτώβριο του 1836 μ.Χ. συκοφαντήθηκε από εχθρούς του Τούρκους, ότι δήθεν, προηγουμένως εξισλαμίστηκε και κατόπιν επανήλθε στη χριστιανική θρησκεία. Μπροστά στον κριτή ο Γεώργιος απολογήθηκε με θάρρος και απέδειξε ότι ποτέ δεν έγινε αρνησίθρησκος. Έτσι, αφού βρέθηκε και απερίτμητος τον άφησαν ελεύθερο.
Αργότερα πήρε σύζυγο ονόματι Ελένη και στις 30 Δεκεμβρίου του 1837 μ.Χ. γεννήθηκε το παιδί τους, που 8 μέρες μετά, στις 7 Ιανουαρίου, εορτή του Προδρόμου, βαπτίστηκε και, λόγω της ημέρας, έλαβε το όνομα Ιωάννης.
Οι Τούρκοι προσπαθούσαν να τον αλλαξοπιστήσουν
Στην συνέχεια, ο Γεώργιος, προσλήφθηκε Ιπποκόμος του μουσελίμη Φιλιατών και πήγε στην πόλη αυτή. Κατόπιν με άδεια του αφέντη του, ήλθε στα Ιωάννινα για δικές του υποθέσεις, όπου την 12η Ιανουαρίου 1838 μ.Χ., ημέρα Τετάρτη, κάποιος Οθωμανός τον συκοφάντησε ότι δήθεν ήταν προηγουμένως Τούρκος και ξανάγινε χριστιανός. Έτσι συνελήφθη, φυλακίστηκε και με τη βία οι Τούρκοι προσπαθούσαν να τον αλλαξοπιστήσουν. Ο Γεώργιος όμως, παρέμεινε αμετάπειστος, ομολογώντας τον Χριστό. Μάταια λαός και κλήρος προσπαθούσαν να τον πείσουν να δραπετεύσει από τη φυλακή. Αυτός επέμενε να μαρτυρήσει για τον Χριστό. Τρεις φορές που οδηγήθηκε στον κριτή, συνεχώς ομολογούσε την πίστη του.
Ένα ουράνιο φως έλαμπε στο κεφάλι του
Έτσι τη Δευτέρα 17 Ιανουαρίου 1838 μ.Χ., ο Γεώργιος απαγχονίστηκε στην αγορά. Τρεις ημέρες έμεινε κρεμασμένος στην αγχόνη και στο διάστημα αυτό κάθε βράδυ ένα ουράνιο φως έλαμπε στο κεφάλι του. Από την ώρα δε εκείνη ένας καταιγισμός θαυμάτων πλημμύρισε την πόλη. Πλήθος παραλύτων και πασχόντων από ποικίλες ασθένειες προστρέχοντας στον άγιο λάμβαναν τη θεραπεία τους. Ακόμη και «μια Τούρκα (Τουρκάλα) άρπαξε την κάλτσα από το πόδι του αγίου και έτρεξεν εις μίαν άρρωστη Τούρκα, ήτις εθεραπεύθη αμέσως». Γι’ αυτό και στις εικόνες ο άγιος εικονίζεται κρεμασμένος και φορώντας κάλτσα μόνο στο ένα πόδι, η πρώτη μάλιστα εικόνα του φιλοτεχνήθηκε 13 μόλις ημέρες μετά το μαρτύριό του. Έπειτα, το λείψανο του, δωρήθηκε από τον Μουσταφά πασά στον Μητροπολίτη Ιωαννίνων Ιωακείμ και τάφηκε με τιμές δίπλα στο ιερό Βήμα του Μητροπολιτικού ναού του Αγίου Αθανασίου.
Την 26η Οκτωβρίου 1971 μ.Χ. έγινε η ανακομιδή των Ιερών λειψάνων του Αγίου, στο ναό που έφερε το όνομα του και κτίστηκε στον τόπο που πριν ήταν το σπίτι του. Ο Άγιος τιμάται και στην Κέρκυρα στην «Παναγία των ξένων», όπου εικονίζεται ως νεαρός φουστανελοφόρος.
Σήμερα ο Άγιος Γεώργιος ο νεομάρτυς των Ιωαννίνων , θεωρείται ο πολιούχος της πρωτεύουσας της Ηπείρου και ο προστάτης των ευζώνων της προεδρικής φρουράς.
Η μνήμη του εορτάζεται σε όλο τον κόσμο και τα θαύματα του τον κατέστησαν γνωστό και αγαπητό στους Χριστιανούς που τον ευλαβούνται πολύ.
Θαύματα
Διηγούνται οι παλιότεροι πως όταν μια μέρα έριχναν τα μπετά για μια βασική πλάκα στο κελί και τα υλικά δεν έφταναν για να ολοκληρωθεί, με αποτέλεσμα ότι είχαν κατασκευάσει να πήγαινε χαμένο, καθώς δεν υπήρχε κι η δυνατότητα για νέα προμήθεια αφού μόνο με ζώα γίνεται από τότε μέχρι και σήμερα στα δύσβατα εκείνα μέρη η τροφοδοσία όλων των βασικών ειδών, οι πατέρες κατέφυγαν σε αυτή τη δυσκολία τους αμέσως, στην βοήθεια του αγίου Γεωργίου του νεομάρτυρα τον οποίο όλοι με ένα στόμα και με μια φωνή επικαλέστηκαν.
Άκουσαν τότε ένα θόρυβο από την Εκκλησία και διαπίστωσαν πως την ώρα της προσευχής, άνοιξε με δύναμη το καπάκι της ασημένιας λειψανοθήκης του, που βρισκόταν επάνω στην αγία τράπεζα.
Πήγαν τότε με συγκίνηση την πήραν και την λιτάνευσαν επάνω από την τσιμεντένια πλάκα.
Τα υλικά ευλογήθηκαν έφτασαν και περίσσεψαν και έτσι ο άγιος βοήθησε τους μοναχούς να ολοκληρώσουν με επιτυχία το έργο τους με τα λίγα υλικά που διέθεταν.
-Ένα ακόμη σύγχρονο θαύμα του νεομάρτυρα που έγινε την δεύτερη δεκαετία του 20ου αιώνα, διαβάζουμε στο βιβλίο του συγγραφέα της Θεσσαλονίκης Αλέξανδρου Κοσματόπουλου «ο πιο σύντομος δρόμος» όπως του το είχε καταθέσει ο εφημέριος του Μελισσοχωρίου την δεκαετία του ΄80:
«Μικρό παιδί είχε χάσει το φως του ο παπα -Δημήτρης (Μπουντούκας) ο εφημέριος του Μελισσοχωρίου και το ξαναβρήκε μετά από εγκοίμηση στο παρεκκλήσι του Αγίου Γεωργίου του νέου έξω από το χωριό ο Άγιος Παντελεήμων …….
Επειδή οι άντρες δεν ανταποκρίνονταν στο κάλεσμα της Εθνικής αμύνης, οι αρχές έπιασαν τα γυναικόπαιδα και τα έκλεισαν σε μπουντρούμια της Θεσσαλονίκης για να τους εξαναγκάσουν να παρουσιαστούν.
Μέσα στη σκοτεινιά της φυλακής μένοντας επί μία βδομάδα, τα μάτια του παιδιού έπαθαν και του ήταν αδύνατο να αντέξει και την παραμικρή ακτίνα φωτός χωρίς φοβερούς πόνους.
Γύρισαν σε πολλούς γιατρούς χωρίς αποτέλεσμα.
Τέλος η γιαγιά του αποφάσισε να κοιμηθούν μετά από Παράκληση μέσα στο εκκλησάκι του αγίου Γεωργίου του νέου, που το είχε κτίσει ένας συγχωριανός τους ύστερα από εντολή του αγίου μια μέρα που επέστρεφε καβάλα στο ζώο του στο χωριό.
Τον είχε μισοπάρει ο ύπνος και έξαφνα παρουσιάστηκε μπροστά του ο νεομάρτυς Γεώργιος ο εκ Τζούρχλης Γρεβενών, ο οποίος μαρτύρησε στα Γιάννενα και του ζήτησε να του φτιάξει σε εκείνη την περιοχή σπίτι.
Η γιαγιά μαζί με την μητέρα του παιδιού και το παιδί μανταλώθηκαν εκείνο το βράδυ στην εκκλησία και ενώ κοιμόνταν άκουσαν βήματα από τσαρούχια στις πέτρες και η μανταλωμένη πόρτα άνοιξε διάπλατα από μόνη της.
Μπήκε τότε ο άγιος φορώντας φουστανέλλα, τους ευλόγησε και χάθηκε.
Το πρωί το παιδί έβλεπε ολοκάθαρα χωρίς την παραμικρή ενόχληση».
ekklisiaonline.gr.
