Τα τελευταία χρόνια η βιομηχανία βινυλίου γνώρισε μεγάλη άνθηση, μεταξύ άλλων και στη Μεγάλη Βρετανία, με τις πωλήσεις δίσκων να αυξάνονται. Όλα αυτά όμως μπορεί να έχουν άδοξο τέλος μετά το Brexit.
Το βινύλιο τις τελευταίες δύο δεκαετίες φαινόταν να είχε πεθάνει. Είχε ξεπεραστεί από τις τεχνολογικές εξελίξεις, από το CD και το mp3. Ωστόσο τα τελευταία χρόνια γνώρισε νέα άνθηση, μεταξύ άλλων χωρών και στη Μεγάλη Βρετανία, μια χώρα με ιστορική μουσική βιομηχανία, προκαλώντας ενθουσιασμό στους λάτρεις των ρετρό βινυλίων. Το 2007 είχαν κοπεί 205.000 βινύλια στη Μ. Βρετανία. Oι πωλήσεις τους μέχρι σήμερα έχουν εικοσαπλασιαστεί χάρη στους φανατικούς συλλέκτες, αλλά και τους καλλιτέχνες που επιμένουν να βγάζουν τη μουσική τους όχι μόνο σε ηλεκτρονική μορφή, αλλά και σε προσεγμένους δίσκους.
Ανησυχία κυρίως για τα μικρά label
Πολλά βρετανικά label παράγουν τα βινύλιά τους στην Τσεχία και τη Γερμανία
Η επιστροφή του βινυλίου ενδέχεται όμως να έχει σύντομα άδοξο τέλος στην περίπτωση ενός άτακτου Brexit. Τα περισσότερα βρετανικά βινύλια δεν κόβονται επί βρετανικού εδάφους, όπως θα περίμενε κανείς, αλλά στην ηπειρωτική Ευρώπη. Εάν η Μ. Βρετανία αποχωρήσει και από την Τελωνειακή Ένωση, ενδέχεται να επιβληθούν υψηλότεροι δασμοί σε όλα τα εισαγόμενα προϊόντα από την Ευρώπη. Αυτό θα έχει καταστροφικές συνέπειες για τις μικρές, ανεξάρτητες δισκογραφικές εταιρείες στη Μ. Βρετανία. «Το μεγαλύτερο τμήμα της βρετανικής παραγωγής βινυλίων γίνεται σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Τσεχία και η Γερμανία. Οποιαδήποτε καθυστέρηση ή επιπλέον χρέωση επιβαρύνει το κόστος παραγωγής βινυλίων και περιορίζει τα κέρδη» ανέφερε στη DW o Ίαν Μος από τη βρετανική δισκογραφική Phonographic Industry.
Πολλά label βινυλίων, ειδικά τα μικρότερα, σκέφτονται να μεταφέρουν την έδρα τους στη Μ. Βρετανία μετά το Brexit ώστε να μειώσουν τα κόστη, αν και πολλά από τα υλικά που απαιτούνται για να παρασκευαστεί ένα βινύλιο θα συνεχίσουν να προέρχονται από το εξωτερικό. Πάντως εάν επαληθευτούν στην πράξη τα αρνητικά σενάρια για το Βrexit και μάλιστα χωρίς συμφωνία με την ΕΕ, πέρα από τις δισκογραφικές εταιρείες και οι λάτρεις του βινυλίου θα επηρεαστούν. Ένα μέσο βινύλιο κοστίζει σήμερα γύρω στα 20 ευρώ, με τις τιμές φυσικά να ανεβαίνουν για τις συλλεκτικές εκδόσεις. Εάν η βρετανική οικονομία πληγεί συνολικά μετά από ένα άτακτο Brexit, ενδέχεται ακόμη και οι πιο πιστοί αγοραστές βινυλίων να μην μπορούν πλέον να πληρώσουν ακριβότερα βινύλια.
Τι θα γίνει με την ελεύθερη διακίνηση… βινυλίων;
Oι Deep Purple με τον θρυλικό χρυσό δίσκο τους «Made in Japan»
Δυσκολίες όμως ενδέχεται να αντιμετωπίσουν όχι μόνο τα δισκογραφικά label, αλλά και οι συλλέκτες λόγω των αυξημένων τελωνειακών ελέγχων και των καθυστερήσεων που θα προκύψουν λόγω Brexit. Τόσο οι συλλέκτες δίσκων όσο και οι καλλιτέχνες που επιμένουν στο βινύλιο θα πρέπει να ξανασκεφτούν τις επιλογές τους. Επίσης, εάν παγώσει η ελευθερία κίνησης εντός ΕΕ, Βρετανοί καλλιτέχνες της ανεξάρτητης σκηνής που ζουν από τις περιοδείες τους στην κεντρική Ευρώπη, όπου πωλούν τους δίσκους τους απευθείας στους χώρους συναυλιών, ενδέχεται επίσης να αντιμετωπίσουν σοβαρά προβλήματα και επιπλέον γραφειοκρατικά εμπόδια.
Όλοι λοιπόν οι «άνθρωποι του βινυλίου» στη Μ. Βρετανία, παραγωγοί και φανατικοί αγοραστές, διερωτώνται αν η άνθηση των τελευταίων χρόνων συνεχιστεί και μετά το Brexit. «Το βινύλιο έχει φανατικούς λάτρεις και είναι ακόμη δημοφιλές στους μουσικόφιλους. Αποτελεί ένα μικρό, αλλά σημαντικό κομμάτι της μουσικής βιομηχανίας. Και είναι εν τέλει ένα εξαιρετικά ποιοτικό προϊόν. Οι μουσικόφιλοι το βλέπουν σαν ένα συνολικό έργο τέχνης. Τα βινύλια είναι μοναδικά γι αυτό και είναι αγαπητά» αναφέρει ο Ίαν Μος. Στην πράξη μένει να φανεί αν το βινύλιο, με όλη τη γοητεία και την ιστορία που το συνοδεύει, θα αντέξει να βγει τελικά νικητής και στη μετά-Brexit εποχή.
Ρόμπερτ Ματζ
Επιμέλεια: Δήμητρα Κυρανούδη
