Η Ιταλική εισβολή στις 28 Οκτωβρίου 1940 είχε προκαλέσει τη φυγή πολλών αμάχων από τις περιοχές της Ηπείρου που βρίσκονταν κοντά στα ελληνοαλβανικά σύνορα. Πολλοί από αυτοί ιδίως παιδιά βρήκαν καταφύγιο στην πόλη του Αγρινίου, η οποία είχε τις καπναποθήκες, οι οποίες χρησίμευσαν ως μεγάλοι κλειστοί χώροι και χρησιμοποιήθηκαν για να στεγάσει μεγάλες ομάδες πληθυσμών όπως τραυματίες και παιδιά. Θυμίζουμε χαρακτηριστικά τη μετατροπή των καπναποθηκών Παπαστράτου σε στρατιωτικό νοσοκομείο, για το οποίο σώζεται χαρακτηριστική μαρτυρία του τιμημένου με Νόμπελ ποιητή Οδυσσέα Ελύτη, ο οποίος νοσηλεύτηκε ως τραυματίας στο μέτωπο.
Αυτή η άγνωστη συμβολή της πόλης του Αγρινίου στην περίθαλψη ορφανών παιδιών αποκαλύπτεται στο περιοδικό “Η Νεολαία” . Συγκεκριμένα αναφέρεται στα παιδιά του Ορφανοτροφείου της Πωγωγιανής , τα οποία “με θάρρος αφού διέσχισαν 68 χιλιόμετρα δημόσιου δρόμου ανάμεσα από τις αντιμαχόμενες γραμμές των Ελλήνων και των Ιταλών περπάτησαν έξι (6) ημερόνυχτα από δύσβατες κορυφές, βράχια, ποτάμια και φαράγγια έως ότου φτάσουν στο Αγρίνιο, όπου είχαν καταφύγει επίσης παιδιά από την Κόνιτσα, τη Βελλά και τα Ιωάννινα.
Φαίνεται ότι η πόλη του Αγρινίου δέχτηκε μεγάλο αριθμό παιδιών και προσφύγων από την πρώτη γραμμή του πολέμου. Στη συνέχεια με παρέμβαση του τότε υπουργού Εθνικής Πρόνοιας Ηλία Κρίμπα 350 από τα παιδιά που είχαν καταφύγει από την Ήπειρο στο Αγρίνιο μεταφέρθηκαν στην Αθήνα σε διάφορα ιδρύματα περίθαλψης. Έτσι η πόλη του Αγρινίου αποτέλεσε καταφύγιο για εκατοντάδες παιδιά του πολέμου από την περιοχή της Ηπείρου και συνέβαλε στη διάσωση τους.
Λ.ΥΦΑΝΤΗΣ
Με πληροφορίες από: Περιοδικό “Η νεολαία”. 22 Φεβρουαρίου 1941.
